- At ille deum fidem clamitans et cruorem
- At non speluncas ferarum vel cautes incolitis
- Vix haec dicta et statim lapidum congestus
- Vnus illinc denique de summo cupressus cacumine:
- Iam denique pace tranquilla securi potestis incedere.
- Sic ille, sed nos plurifariam vulnerati reliquam
- Aliquanto denique viae permenso spatio pervenimus ad
- Ergo passim prostrati solo primum fatigatos animos
- Ad istum modum saluti suae quisque consulebat.
- Interea quidam senex de summo colle prospectat,
- Eum rogavit unus e nostris, haberetne venui
- At ille diu capite quassanti: vos autem
- An nulli scitis quo loco consederitis.
- , et cum dicto conductis oviculis conversus
- Quae vox eius et fuga pastoribus nostris
- Ac dum perterriti de loci qualitate sciscitari
- Per fortunas vestrosque genios, sic ad meae
- Nepos namque meus et itineris huius suavis
- At vobis aetatis et robori beneficio facile
- Sic deprecantis suamque canitiem distrahentis totos quidem
- Sed unus prae ceteris et animo fortior
- Ac dum pabulo nostro suaque cura refecti
- At ille modicum commoratum refert sese: buxanti
- Qua re cognita et cum pastoris sermone
- Celerrime denique longo itinere confecto pagum quendam
- Ibi coeptum facinus oppido memorabile narrare cupio.
- Servus quidam, cui cunctam familiae tutelam dominus
- Quo dolore paelicatus uxor eius instricta cunctas
- Nec tali damno tori sui contumeliam vindicasse
- Quam mortem dominus eorum aegerrime sustinens adreptum
- Quae simul dulcem ac mellitum corporis nidorem
- Hac quoque detestabili deserta mansione, paganos in
- Inibi larem sedesque perpetuas pastores illi statuere
- Triduo denique iumentorum refectis corporibus, quo vendibiliores
- Iamque taedio contrectationis eorum, qui de dentibus
- Quae res circumstantium ab emptione mea utpote
- Tunc praeco dirruptis faucibus et rauca voce
- Atque adeo vel donemus eum cuipiam, si
- Ad istum modum praeco ille cachinnos circumstantibus
- Sed illa fortuna mea saevissima, quam per
- Scitote qualem: cinaedum, calvum quidem sed cincinnis
- Is nimio praestinandi studio praeconem rogat cuiatis
- Rursum requirit annos aetatis meae; sed praeco
- Quanquam enim prudens crimen corneliae legis incurram,
- Sed exinde odiosus emptor aliud de alio
- At praeco: vervecem inquit non asinum vides,
- Quae res cognitu non ardua.
- Nam si faciem tuam mediis eius feminibus
- Sic praeco lurchonem tractabat dicacule, sed ille
- An me putas, inepte, iumento fero posse
Seite: [1] [2] [3] [4]