Namque ego, catule, dicam enim non reverens adsentandi suspicionem neminem esse oratorem paulo inlustriorem arbitror neque graecum neque latinum quem aetas nostra tulerit, quem non et saepe et diligenter audierim; itaque si quid est in me quod iam sperare videor, quoniam quidem vos, his ingeniis homines, tantum operae mihi ad audiendum datis ex eo est, quod nihil quisquam umquam ne audiente egit orator, quod non in memoria mea penitus insederit: itaque ego is, qui sum, quantuscumque sum ad iudicandum, omnibus auditis oratoribus, sine ulla dubitatione sic statuo et iudico, neminem omnium tot et tanta, quanta sint in crasso, habuisse ornamenta dicendi.