Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputo | supputor |
2. Person Singular | supputas | supputare, supputaris |
3. Person Singular | supputat | supputatur |
1. Person Plural | supputamus | supputamur |
2. Person Plural | supputatis | supputamini |
3. Person Plural | supputant | supputantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputabam | supputabar |
2. Person Singular | supputabas | supputabare, supputabaris |
3. Person Singular | supputabat | supputabatur |
1. Person Plural | supputabamus | supputabamur |
2. Person Plural | supputabatis | supputabamini |
3. Person Plural | supputabant | supputabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputabo | supputabor |
2. Person Singular | supputabis | supputabere, supputaberis |
3. Person Singular | supputabit | supputabitur |
1. Person Plural | supputabimus | supputabimur |
2. Person Plural | supputabitis | supputabimini |
3. Person Plural | supputabunt | supputabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputavi | — |
2. Person Singular | supputavisti | — |
3. Person Singular | supputavit | — |
1. Person Plural | supputavimus | — |
2. Person Plural | supputavistis | — |
3. Person Plural | supputare, supputaverunt, supputavere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputaveram | — |
2. Person Singular | supputaveras | — |
3. Person Singular | supputaverat | — |
1. Person Plural | supputaveramus | — |
2. Person Plural | supputaveratis | — |
3. Person Plural | supputaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputavero | — |
2. Person Singular | supputaris, supputaveris | — |
3. Person Singular | supputaverit | — |
1. Person Plural | supputaverimus | — |
2. Person Plural | supputaveritis | — |
3. Person Plural | supputaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputem | supputer |
2. Person Singular | supputes | supputere, supputeris |
3. Person Singular | supputet | supputetur |
1. Person Plural | supputemus | supputemur |
2. Person Plural | supputetis | supputemini |
3. Person Plural | supputent | supputentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputarem | supputarer |
2. Person Singular | supputares | supputarere, supputareris |
3. Person Singular | supputaret | supputaretur |
1. Person Plural | supputaremus | supputaremur |
2. Person Plural | supputaretis | supputaremini |
3. Person Plural | supputarent | supputarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputaverim | — |
2. Person Singular | supputaris, supputaveris | — |
3. Person Singular | supputaverit | — |
1. Person Plural | supputaverimus | — |
2. Person Plural | supputaveritis | — |
3. Person Plural | supputaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | supputavissem | — |
2. Person Singular | supputavisses | — |
3. Person Singular | supputavisset | — |
1. Person Plural | supputavissemus | — |
2. Person Plural | supputavissetis | — |
3. Person Plural | supputavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | supputare | supputavisse |
Passiv | supputari, supputarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | supputa | supputare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | supputate | supputamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | supputato | supputator |
3. Person Singular | supputato | supputator |
2. Person Plural | supputatote | — |
3. Person Plural | supputanto | supputantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | supputatum, supputatus, supputata | supputati, supputata, supputatae |
Genitiv | supputati, supputati, supputatae | supputatarum, supputatorum, supputatorum |
Dativ | supputato, supputato, supputatae | supputatis |
Akkusativ | supputatum, supputatum, supputatam | supputatas, supputata, supputatos |
Ablativ | supputata, supputato, supputato | supputatis |
Vokativ | supputatum, supputate, supputata | supputati, supputata, supputatae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | supputans | supputantes, supputantia |
Genitiv | supputantis | supputantium, supputantum |
Dativ | supputanti | supputantibus |
Akkusativ | supputans, supputantem | supputantes, supputantia |
Ablativ | supputante, supputanti | supputantibus |
Vokativ | supputans | supputantes, supputantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | supputaturus, supputatura, supputaturum | supputaturi, supputatura, supputaturae |
Genitiv | supputaturi, supputaturi, supputaturae | supputaturorum, supputaturorum, supputaturarum |
Dativ | supputaturo, supputaturo, supputaturae | supputaturis |
Akkusativ | supputaturum, supputaturum, supputaturam | supputaturas, supputatura, supputaturos |
Ablativ | supputatura, supputaturo, supputaturo | supputaturis |
Vokativ | supputaturum, supputature, supputatura | supputaturi, supputatura, supputaturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | supputandus, supputanda, supputandum | supputandi, supputanda, supputandae |
Genitiv | supputandi, supputandi, supputandae | supputandorum, supputandorum, supputandarum |
Dativ | supputando, supputando, supputandae | supputandis |
Akkusativ | supputandum, supputandum, supputandam | supputanda, supputandos, supputandas |
Ablativ | supputanda, supputando, supputando | supputandis |
Vokativ | supputande, supputanda, supputandum | supputandi, supputanda, supputandae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum