Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sono, sonoque, sonoreis, unisono | sonor |
2. Person Singular | cotisonis, ursonis, nasonis, obsonis, sonis | soneris |
3. Person Singular | sonitusque, sonit | sonitur |
1. Person Plural | sonimus | sonimur |
2. Person Plural | sonitis | sonimini |
3. Person Plural | sonunt | sonuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonebam | sonebar |
2. Person Singular | sonebas | sonebare, sonebaris |
3. Person Singular | sonebat | sonebatur |
1. Person Plural | sonebamus | sonebamur |
2. Person Plural | sonebatis | sonebamini |
3. Person Plural | sonebant | sonebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonam | sonar |
2. Person Singular | ausones, sones | soneris, sonere |
3. Person Singular | sonet | sonetur |
1. Person Plural | sonemus | sonemur |
2. Person Plural | sonetis | sonemini |
3. Person Plural | sonent | sonentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonui | — |
2. Person Singular | sonuisti | — |
3. Person Singular | sonuit, circumsonuit | — |
1. Person Plural | sonuimus | — |
2. Person Plural | sonuistis | — |
3. Person Plural | sonuere, sonuerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonueram | — |
2. Person Singular | sonueras | — |
3. Person Singular | sonuerat | — |
1. Person Plural | sonueramus | — |
2. Person Plural | sonueratis | — |
3. Person Plural | sonuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonuero | — |
2. Person Singular | sonueris | — |
3. Person Singular | sonuerit | — |
1. Person Plural | sonuerimus | — |
2. Person Plural | sonueritis | — |
3. Person Plural | sonuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonam | sonar |
2. Person Singular | sonas | sonare, sonaris |
3. Person Singular | disonat, sonat | sonatur |
1. Person Plural | sonamus | sonamur |
2. Person Plural | sonatis | sonamini |
3. Person Plural | sonant, sonantius | sonantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonerem | sonerer |
2. Person Singular | soneres | sonerere, sonereris |
3. Person Singular | soneret | soneretur |
1. Person Plural | soneremus | soneremur |
2. Person Plural | soneretis | soneremini |
3. Person Plural | sonerent | sonerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonuerim | — |
2. Person Singular | sonueris | — |
3. Person Singular | sonuerit | — |
1. Person Plural | sonuerimus | — |
2. Person Plural | sonueritis | — |
3. Person Plural | sonuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | sonuissem | — |
2. Person Singular | sonuisses | — |
3. Person Singular | sonuisset | — |
1. Person Plural | sonuissemus | — |
2. Person Plural | sonuissetis | — |
3. Person Plural | sonuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | sonere | sonuisse |
Passiv | nasoni, soni, sonier, rusoni, cotisoni | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | natisone, rusone, sone | sonere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | sonite | sonimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | sonito | sonitor |
3. Person Singular | sonito | sonitor |
2. Person Plural | sonitote | — |
3. Person Plural | sonunto | sonuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | sonitum, sonitus, sonita | sonitae, soniti, sonita |
Genitiv | soniti, soniti, sonitae | sonitorum, sonitorum, sonitarum |
Dativ | sonitae, sonito, sonito | sonitis |
Akkusativ | sonitam, sonitum, sonitum | sonitos, sonitas, sonita |
Ablativ | sonito, sonita, sonito | sonitis |
Vokativ | sonitum, sonite, sonita | sonitae, soniti, sonita |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | sonens | sonentia, sonentes |
Genitiv | sonentis | sonentium, sonentum |
Dativ | sonenti | sonentibus |
Akkusativ | sonens, sonentem | sonentia, sonentes |
Ablativ | sonenti, sonente | sonentibus |
Vokativ | sonens | sonentia, sonentes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | soniturum, soniturus, sonitura | soniturae, sonituri, sonitura |
Genitiv | sonituri, sonituri, soniturae | soniturorum, soniturorum, soniturarum |
Dativ | sonituro, sonituro, soniturae | sonituris |
Akkusativ | sonituram, soniturum, soniturum | sonituros, sonituras, sonitura |
Ablativ | sonitura, sonituro, sonituro | sonituris |
Vokativ | soniturum, soniture, sonitura | soniturae, sonituri, sonitura |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | sonendum, sonundum, sonendus, sonenda, sonundus, sonunda | sonundae, sonendi, sonundi, sonenda, sonunda, sonendae |
Genitiv | sonendi, sonendi, sonundi, sonundi, sonendae, sonundae | sonendorum, sonundorum, sonendarum, sonundorum, sonundarum, sonendorum |
Dativ | sonundae, sonendo, sonendo, sonundo, sonendae, sonundo | sonendis, sonundis |
Akkusativ | sonendam, sonundam, sonendum, sonendum, sonundum, sonundum | sonendos, sonendas, sonundos, sonundas, sonenda, sonunda |
Ablativ | sonundo, sonenda, sonunda, sonendo, sonendo, sonundo | sonendis, sonundis |
Vokativ | sonendum, sonende, sonundum, sonunde, sonenda, sonunda | sonendae, sonundae, sonendi, sonundi, sonenda, sonunda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum