Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "probare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobo, proboque, proboresprobor
2. Person Singularprobasprobare, quomodoprobare, probaris
3. Person Singularprobatque, probation, probatusque, probatprobatur
1. Person Pluralprobamusprobamur
2. Person Pluralprobatissima, probatissimum, probatissimam, probatissimus, probatissimi, probatissimis, probatis, probatissimo, probatisque, probatissimosprobamini
3. Person Pluralprobantprobantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobabamprobabar
2. Person Singularprobabasprobabare, probabaris
3. Person Singularprobabatprobabatur
1. Person Pluralprobabamusprobabamur
2. Person Pluralprobabatisprobabamini
3. Person Pluralprobabantprobabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobaro, probaboprobabor
2. Person Singularprobabisprobabere, probaberis
3. Person Singularprobabitprobabitur
1. Person Pluralprobabimusprobabimur
2. Person Pluralprobabitisprobabimini
3. Person Pluralprobabuntprobabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobaui
2. Person Singularprobavisti, probasti
3. Person Singularprobauit
1. Person Pluralprobavimus
2. Person Pluralprobavistis, probastis
3. Person Pluralprobavere, probauerunt, probarunt, probare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobaveram
2. Person Singularprobaveras
3. Person Singularprobaverat
1. Person Pluralprobaveramus
2. Person Pluralprobaveratis
3. Person Pluralprobarant, probaverant, probaverantcuius
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobauero, probaro
2. Person Singularprobaris, probaveris
3. Person Singularprobarit, probaverit
1. Person Pluralprobaverimus
2. Person Pluralprobaveritis
3. Person Pluralprobaverint, probarint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobemprober
2. Person Singularprobesprovere, probere, proberis
3. Person Singularprobetprobetur
1. Person Pluralprobemusprobemur
2. Person Pluralprobetisprobemini
3. Person Pluralprobentprobentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobaremprobarer
2. Person Singularprobaresprobarere, probareris
3. Person Singularprobaretprobaretur
1. Person Pluralprobaremusprobaremur
2. Person Pluralprobaretisprobaremini
3. Person Pluralprobarentprobarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobaverim, probarim
2. Person Singularprobaris, probaveris
3. Person Singularprobarit, probaverit
1. Person Pluralprobaverimus
2. Person Pluralprobaveritis
3. Person Pluralprobaverint, probarint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularprobassem, probavissem
2. Person Singularprobavisses
3. Person Singularprobavisset, probasset
1. Person Pluralprobavissemus
2. Person Pluralprobavissetis
3. Person Pluralprobavissent, probassent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivprobare, quomodoprobareprobasse, probavisse
Passivprobari, probarier, probarique
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularprobaver, probatorque, probaprobare, quomodoprobare
3. Person Singular
2. Person Pluralprobateprobamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularprobatoreis, probato, probatoqueprobator
3. Person Singularprobatoreis, probato, probatoqueprobator
2. Person Pluralprobatote
3. Person Pluralprobantoprobantor
PPP
 SingularPlural
Nominativprobatus, probata, probatumprobati, probata, probatae
Genitivprobati, probatae, probatiprobatorum, probatorum, probatarum
Dativprobato, probato, probataeprobatis
Akkusativprobatam, probatum, probatumprobata, probatos, probatas
Ablativprobata, probato, probatoprobatis
Vokativprobata, probatum, probateprobati, probata, probatae
PPA
 SingularPlural
Nominativprobansprobantes, probantia
Genitivprobantisprobantium, probantum
Dativprobantiprobantibus
Akkusativprobans, probantemprobantes, probantia
Ablativprobante, probantiprobantibus
Vokativprobansprobantes, probantia
PFA
 SingularPlural
Nominativprobatura, probaturum, probaturusprobaturi, probatura, probaturae
Genitivprobaturae, probaturi, probaturiprobaturorum, probaturorum, probaturarum
Dativprobaturo, probaturo, probaturaeprobaturis
Akkusativprobaturam, probaturum, probaturumprobatura, probaturos, probaturas
Ablativprobatura, probaturo, probaturoprobaturis
Vokativprobatura, probaturum, probatureprobaturi, probatura, probaturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativprobandum, probandus, probandaprobanda, probandae, probandi
Genitivprobandae, probandi, probandiprobandorum, probandorum, probandarum
Dativprobando, probando, probandaeprobandis
Akkusativprobandam, probandum, probandumprobanda, probandos, probandas
Ablativprobanda, probando, probandoprobandis
Vokativprobandum, probande, probandaprobanda, probandae, probandi

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativprobatior
Genitiv
Dativ
Akkusativprobatiorem
Ablativ
Vokativprobatior
Superlativ
 SingularPlural
Nominativprobatissimus, probatissimum, probatissimaprobatissima, probatissimi
Genitivprobatissimi, probatissimi
Dativprobatissimo, probatissimoprobatissimis
Akkusativprobatissimam, probatissimum, probatissimumprobatissima, probatissimos
Ablativprobatissima, probatissimo, probatissimoprobatissimis
Vokativprobatissimum, probatissimaprobatissima, probatissimi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativprobores
Genitiv
Dativ
Akkusativprobores
Ablativ
Vokativprobores
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum