Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugno, oppugno | oppugnor, oppugnor |
2. Person Singular | oppugnas, oppugnas | oppugnare, oppugnare, oppugnaris, oppugnaris |
3. Person Singular | oppugnat, oppugnat, oppugnatorias | oppugnatur, oppugnatur |
1. Person Plural | oppugnamus, oppugnamus | oppugnamur, oppugnamur |
2. Person Plural | oppugnatis, oppugnatis | oppugnamini, oppugnamini |
3. Person Plural | oppugnant, obpugnant, oppugnant | oppugnantur, oppugnantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnabam, oppugnabam | oppugnabar, oppugnabar |
2. Person Singular | oppugnabas, oppugnabas | oppugnabare, oppugnabaris, oppugnabare, oppugnabaris |
3. Person Singular | oppugnabat, oppugnabat | oppugnabatur, oppugnabatur |
1. Person Plural | oppugnabamus, oppugnabamus | oppugnabamur, oppugnabamur |
2. Person Plural | oppugnabatis, oppugnabatis | oppugnabamini, oppugnabamini |
3. Person Plural | obpugnabant, oppugnabant, oppugnabant | oppugnabantur, oppugnabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnabo, oppugnabo | oppugnabor, oppugnabor |
2. Person Singular | oppugnabis, oppugnabis | oppugnabere, oppugnaberis, oppugnabere, oppugnaberis |
3. Person Singular | oppugnabit, oppugnabit | oppugnabitur, oppugnabitur |
1. Person Plural | oppugnabimus, oppugnabimus, oppugnarimus | oppugnabimur, oppugnabimur |
2. Person Plural | oppugnabitis, oppugnabitis | oppugnabimini, oppugnabimini |
3. Person Plural | oppugnabunt, oppugnabunt | oppugnabuntur, oppugnabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnavi, oppugnavi | — |
2. Person Singular | oppugnavisti, oppugnavisti | — |
3. Person Singular | oppugnauit, oppugnauit | — |
1. Person Plural | oppugnavimus, oppugnavimus | — |
2. Person Plural | oppugnavistis, oppugnavistis | — |
3. Person Plural | oppugnaverunt, oppugnarunt, oppugnavere, oppugnavere, oppugnare, oppugnaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnaveram, oppugnaveram | — |
2. Person Singular | oppugnaveras, oppugnaveras | — |
3. Person Singular | oppugnaverat, oppugnaverat | — |
1. Person Plural | oppugnaveramus, oppugnaveramus | — |
2. Person Plural | oppugnaveratis, oppugnaveratis | — |
3. Person Plural | oppugnaverant, oppugnaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnavero, oppugnavero | — |
2. Person Singular | oppugnaris, oppugnaveris, oppugnaveris | — |
3. Person Singular | oppugnarit, oppugnaverit, oppugnaverit | — |
1. Person Plural | oppugnaverimus, oppugnaverimus | — |
2. Person Plural | oppugnaveritis, oppugnaveritis | — |
3. Person Plural | oppugnauerint, oppugnarint, oppugnauerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnem, oppugnem | oppugner, oppugner |
2. Person Singular | oppugnes, oppugnes | oppugnere, oppugneris, oppugnere, oppugneris |
3. Person Singular | oppugnet, oppugnet | oppugnetur, oppugnetur |
1. Person Plural | oppugnemus, oppugnemus | oppugnemur, oppugnemur |
2. Person Plural | oppugnetis, oppugnetis | oppugnemini, oppugnemini |
3. Person Plural | oppugnent, oppugnent | oppugnentur, oppugnentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnarem, oppugnarem | oppugnarer, oppugnarer |
2. Person Singular | oppugnares, oppugnares | oppugnarere, oppugnareris, oppugnarere, oppugnareris |
3. Person Singular | oppugnaret, oppugnaret | oppugnaretur, oppugnaretur |
1. Person Plural | oppugnaremus, oppugnaremus | oppugnaremur, oppugnaremur |
2. Person Plural | oppugnaretis, oppugnaretis | oppugnaremini, oppugnaremini |
3. Person Plural | oppugnarent, oppugnarent | oppugnarentur, oppugnarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnaverim, oppugnaverim | — |
2. Person Singular | oppugnaveris, oppugnaveris, oppugnaris | — |
3. Person Singular | oppugnarit, oppugnaverit, oppugnaverit | — |
1. Person Plural | oppugnaverimus, oppugnaverimus, oppugnarimus | — |
2. Person Plural | oppugnaveritis, oppugnaveritis | — |
3. Person Plural | oppugnauerint, oppugnarint, oppugnauerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oppugnavissem, oppugnavissem | — |
2. Person Singular | oppugnavisses, oppugnavisses | — |
3. Person Singular | oppugnavisset, oppugnasset, oppugnavisset | — |
1. Person Plural | oppugnavissemus, oppugnavissemus | — |
2. Person Plural | oppugnavissetis, oppugnassetis, oppugnavissetis | — |
3. Person Plural | oppugnavissent, oppugnassent, oppugnavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | oppugnare, oppugnare | oppugnavisse, oppugnavisse |
Passiv | oppugnari, oppugnari, oppugnarier, oppugnarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | oppugna, oppugna | oppugnare, oppugnare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | oppugnate, oppugnate | oppugnamini, oppugnamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | oppugnato, oppugnatoreis, oppugnato | oppugnator, oppugnator, oppugnatoriis |
3. Person Singular | oppugnato, oppugnato, oppugnatoreis | oppugnator, oppugnator, oppugnatoriis |
2. Person Plural | oppugnatote, oppugnatote | — |
3. Person Plural | oppugnanto, oppugnanto | oppugnantor, oppugnantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | oppugnatum, obpugnatum, oppugnatum, oppugnatus, oppugnata, oppugnatus, oppugnata | oppugnata, oppugnatae, oppugnatae, oppugnati, oppugnati, oppugnata |
Genitiv | oppugnatae, oppugnatae, oppugnati, oppugnati, oppugnati, oppugnati | oppugnatorum, oppugnatorum, oppugnatorum, oppugnatorum, oppugnatarum, oppugnatarum |
Dativ | oppugnato, oppugnatae, oppugnatae, oppugnato, oppugnato, oppugnato | oppugnatis, oppugnatis |
Akkusativ | oppugnatam, oppugnatum, oppugnatum, obpugnatum, oppugnatam, obpugnatum, oppugnatum, oppugnatum | oppugnata, oppugnata, oppugnatos, oppugnatas, oppugnatas, oppugnatos |
Ablativ | oppugnato, oppugnata, oppugnato, oppugnato, oppugnato, oppugnata | oppugnatis, oppugnatis |
Vokativ | oppugnate, oppugnata, oppugnatum, obpugnatum, oppugnatum, oppugnate, oppugnata | oppugnata, oppugnatae, oppugnatae, oppugnati, oppugnati, oppugnata |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | oppugnans, oppugnans | oppugnantia, oppugnantes, oppugnantia, oppugnantes |
Genitiv | oppugnantis, oppugnantis | oppugnantum, obpugnantium, oppugnantium, oppugnantum, oppugnantium |
Dativ | oppugnanti, oppugnanti | obpugnantibus, oppugnantibus, oppugnantibus |
Akkusativ | oppugnans, oppugnantem, oppugnans, oppugnantem | oppugnantia, oppugnantes, oppugnantia, oppugnantes |
Ablativ | oppugnanti, oppugnanti, oppugnante, oppugnante | obpugnantibus, oppugnantibus, oppugnantibus |
Vokativ | oppugnans, oppugnans | oppugnantia, oppugnantes, oppugnantia, oppugnantes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | oppugnatoriis, oppugnatoriis |
Akkusativ | — | oppugnatorias, oppugnatorias |
Ablativ | oppugnace, oppugnace | oppugnatoriis, oppugnatoriis |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum