Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuo | obsuor |
2. Person Singular | obsuis | obsuere, obsueris |
3. Person Singular | obsuit | obsuitur |
1. Person Plural | obsuimus | obsuimur |
2. Person Plural | obsuitis | obsuimini |
3. Person Plural | obsuunt | obsuuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuebam | obsuebar |
2. Person Singular | obsuebas | obsuebare, obsuebaris |
3. Person Singular | obsuebat | obsuebatur |
1. Person Plural | obsuebamus | obsuebamur |
2. Person Plural | obsuebatis | obsuebamini |
3. Person Plural | obsuebant | obsuebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuam | obsuar |
2. Person Singular | obsues | obsuere, obsueris |
3. Person Singular | obsuet | obsuetur |
1. Person Plural | obsuemus | obsuemur |
2. Person Plural | obsuetis | obsuemini |
3. Person Plural | obsuent | obsuentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsui | — |
2. Person Singular | obsuisti | — |
3. Person Singular | obsuit | — |
1. Person Plural | obsuimus | — |
2. Person Plural | obsuistis | — |
3. Person Plural | obsuerunt, obsuere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsueram | — |
2. Person Singular | obsueras | — |
3. Person Singular | obsuerat | — |
1. Person Plural | obsueramus | — |
2. Person Plural | obsueratis | — |
3. Person Plural | obsuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuero | — |
2. Person Singular | obsueris | — |
3. Person Singular | obsuerit | — |
1. Person Plural | obsuerimus | — |
2. Person Plural | obsueritis | — |
3. Person Plural | obsuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuam | obsuar |
2. Person Singular | obsuas | obsuare, obsuaris |
3. Person Singular | obsuat | obsuatur |
1. Person Plural | obsuamus | obsuamur |
2. Person Plural | obsuatis | obsuamini |
3. Person Plural | obsuant | obsuantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuerem | obsuerer |
2. Person Singular | obsueres | obsuereris, obsuerere |
3. Person Singular | obsueret | obsueretur |
1. Person Plural | obsueremus | obsueremur |
2. Person Plural | obsueretis | obsueremini |
3. Person Plural | obsuerent | obsuerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuerim | — |
2. Person Singular | obsueris | — |
3. Person Singular | obsuerit | — |
1. Person Plural | obsuerimus | — |
2. Person Plural | obsueritis | — |
3. Person Plural | obsuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsuissem | — |
2. Person Singular | obsuisses | — |
3. Person Singular | obsuisset | — |
1. Person Plural | obsuissemus | — |
2. Person Plural | obsuissetis | — |
3. Person Plural | obsuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | obsuere | obsuisse |
Passiv | obsui, obsuier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | obsue | obsuere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | obsuite | obsuimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | obsuito | obsuitor |
3. Person Singular | obsuito | obsuitor |
2. Person Plural | obsuitote | — |
3. Person Plural | obsuunto | obsuuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obsutum, obsutus, obsuta | obsuti, obsuta, obsutae |
Genitiv | obsuti, obsuti, obsutae | obsutarum, obsutorum, obsutorum |
Dativ | obsuto, obsuto, obsutae | obsutis |
Akkusativ | obsutam, obsutum, obsutum | obsutos, obsutas, obsuta |
Ablativ | obsuta, obsuto, obsuto | obsutis |
Vokativ | obsutum, obsute, obsuta | obsuti, obsuta, obsutae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obsuens | obsuentes, obsuentia |
Genitiv | obsuentis | obsuentium, obsuentum |
Dativ | obsuenti | obsuentibus |
Akkusativ | obsuens, obsuentem | obsuentia, obsuentes |
Ablativ | obsuente, obsuenti | obsuentibus |
Vokativ | obsuens | obsuentes, obsuentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obsuturum, obsuturus, obsutura | obsuturi, obsutura, obsuturae |
Genitiv | obsuturi, obsuturi, obsuturae | obsuturarum, obsuturorum, obsuturorum |
Dativ | obsuturo, obsuturo, obsuturae | obsuturis |
Akkusativ | obsuturum, obsuturum, obsuturam | obsuturas, obsutura, obsuturos |
Ablativ | obsutura, obsuturo, obsuturo | obsuturis |
Vokativ | obsuturum, obsuture, obsutura | obsuturi, obsutura, obsuturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obsuundum, obsuendus, obsuenda, obsuundus, obsuunda, obsuendum | obsuendi, obsuundi, obsuenda, obsuunda, obsuendae, obsuundae |
Genitiv | obsuendi, obsuendi, obsuundi, obsuundi, obsuendae, obsuundae | obsuundarum, obsuendorum, obsuendorum, obsuundorum, obsuendarum, obsuundorum |
Dativ | obsuendo, obsuendo, obsuundo, obsuendae, obsuundo, obsuundae | obsuendis, obsuundis |
Akkusativ | obsuundam, obsuendum, obsuendum, obsuundum, obsuundum, obsuendam | obsuendas, obsuundos, obsuundas, obsuenda, obsuunda, obsuendos |
Ablativ | obsuenda, obsuunda, obsuendo, obsuendo, obsuundo, obsuundo | obsuendis, obsuundis |
Vokativ | obsuendum, obsuende, obsuundum, obsuunde, obsuenda, obsuunda | obsuendi, obsuundi, obsuenda, obsuunda, obsuendae, obsuundae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum