Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irrito | irritor |
2. Person Singular | irritas | irritare, irritaris, inritare |
3. Person Singular | inritat, irritat | inritatur, irritatur |
1. Person Plural | irritamus | inritamur, irritamur |
2. Person Plural | irritatis, inritatis | irritamini |
3. Person Plural | irritant, inritant | irritantur, inritantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritabam | irritabar |
2. Person Singular | irritabas | irritabare, irritabaris |
3. Person Singular | irritabat, inritabat | irritabatur |
1. Person Plural | irritabamus | irritabamur |
2. Person Plural | irritabatis | irritabamini |
3. Person Plural | irritabant | irritabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritabo | irritabor |
2. Person Singular | irritabis | irritabere, irritaberis |
3. Person Singular | irritabit | irritabitur |
1. Person Plural | irritabimus | irritabimur |
2. Person Plural | irritabitis | irritabimini |
3. Person Plural | irritabunt | irritabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritavi | — |
2. Person Singular | irritavisti | — |
3. Person Singular | inritauit, irritavit | — |
1. Person Plural | irritavimus | — |
2. Person Plural | irritavistis | — |
3. Person Plural | irritaverunt, irritavere, irritare, inritavere, inritare | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritaveram | — |
2. Person Singular | irritaveras | — |
3. Person Singular | irritaverat, inritauerat | — |
1. Person Plural | irritaveramus | — |
2. Person Plural | irritaveratis | — |
3. Person Plural | inritaverant, irritaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritavero | — |
2. Person Singular | irritaris, irritaveris | — |
3. Person Singular | irritaverit | — |
1. Person Plural | irritaverimus | — |
2. Person Plural | inritaueritis, irritaveritis | — |
3. Person Plural | inritauerint, irritaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritem | irriter |
2. Person Singular | irrites | irritere, irriteris |
3. Person Singular | irritet, inritet | irritetur |
1. Person Plural | irritemus | irritemur |
2. Person Plural | irritetis | irritemini |
3. Person Plural | irritent, inritent | irritentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritarem | irritarer |
2. Person Singular | irritares | irritarere, irritareris |
3. Person Singular | inritaret, irritaret | inritaretur, irritaretur |
1. Person Plural | irritaremus | irritaremur |
2. Person Plural | irritaretis | irritaremini |
3. Person Plural | inritarent, irritarent | inritarentur, irritarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritaverim | — |
2. Person Singular | irritaris, irritaveris | — |
3. Person Singular | irritaverit | — |
1. Person Plural | irritaverimus | — |
2. Person Plural | inritaueritis, irritaveritis | — |
3. Person Plural | inritauerint, irritaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritavissem | — |
2. Person Singular | irritavisses | — |
3. Person Singular | irritavisset | — |
1. Person Plural | irritavissemus | — |
2. Person Plural | irritavissetis | — |
3. Person Plural | irritavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | irritare, inritare | irritavisse |
Passiv | irritari, irritarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | irrita | irritare, inritare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | irritate | irritamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | irritato, inritato, irritatoreis | irritator |
3. Person Singular | irritato, inritato, irritatoreis | irritator |
2. Person Plural | irritatote | — |
3. Person Plural | irritanto | irritantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irritata, inritata, inritatum, irritatum, inritatus, irritatus | irritati, irritata, inritata, irritatae, inritati |
Genitiv | irritatae, inritati, inritati, irritati, irritati | irritatorum, irritatorum, irritatarum |
Dativ | inritato, irritato, irritato, irritatae, inritato | irritatis, inritatis |
Akkusativ | inritatum, inritatam, inritatum, irritatam, irritatum, irritatum | inritatos, irritata, inritata, inritatas, irritatos, irritatas |
Ablativ | inritato, irritata, inritato, inritata, irritato, irritato | irritatis, inritatis |
Vokativ | irritata, inritata, inritatum, irritatum, irritate | irritati, irritata, inritata, irritatae, inritati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inritans, irritans | irritantes, irritantia |
Genitiv | irritantis | irritantium, irritantum |
Dativ | irritanti | irritantibus, inritantibus |
Akkusativ | irritans, irritantem, inritans, inritantem | irritantes, irritantia |
Ablativ | irritante, irritanti, inritante | inritantibus, irritantibus |
Vokativ | inritans, irritans | irritantes, irritantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inritaturum, irritaturum, irritaturus, irritatura | irritatura, irritaturae, irritaturi |
Genitiv | irritaturae, irritaturi, irritaturi | irritaturorum, irritaturorum, irritaturarum |
Dativ | irritaturo, irritaturo, irritaturae | irritaturis |
Akkusativ | irritaturam, inritaturum, irritaturum, inritaturum, irritaturum | irritatura, inritaturos, irritaturos, irritaturas |
Ablativ | irritatura, irritaturo, irritaturo | irritaturis |
Vokativ | irritatura, inritaturum, irritaturum, irritature | irritaturi, irritatura, irritaturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irritandum, inritandus, irritandus, irritanda | inritandi, irritanda, irritandae, irritandi |
Genitiv | inritandi, irritandae, irritandi, irritandi, inritandi | irritandorum, irritandorum, irritandarum |
Dativ | irritando, irritando, inritando, irritandae, inritando | irritandis, inritandis |
Akkusativ | irritandam, irritandum, irritandum, inritandam | irritanda, irritandos, irritandas |
Ablativ | irritanda, irritando, irritando, inritando, inritando | irritandis, inritandis |
Vokativ | irritandum, irritande, irritanda | inritandi, irritanda, irritandae, irritandi |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum