Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "invenire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinuenioinuenior
2. Person Singularinuenis, invenissimuminveniris
3. Person Singularinuenit, inuenituretfiatinvenitur, inuenitur
1. Person Pluralinuenimusinvenimur
2. Person Pluralinvenitisinvenimini
3. Person Pluralinueniuntinveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenbam, inueniebaminveniebar
2. Person Singularinveniebas, invenbasinveniebaris, inveniebare
3. Person Singularinvenbat, inueniebatinueniebatur
1. Person Pluralinvenbamus, inueniebamusinveniebamur
2. Person Pluralinveniebatis, invenbatisinveniebamini
3. Person Pluralinvenbant, inveniebantinueniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinueniam, inveniboinvenibor, inveniar
2. Person Singularinvenibis, inueniesinveniere, invenieris, inveniberis
3. Person Singularinvenibit, invenied, inueniet, invenietqueinuenietur, inveniberit
1. Person Pluralinvenibimus, inveniemusinvenibimur, inveniemur
2. Person Pluralinvenibitis, inuenietisinveniemini, invenibimini
3. Person Pluralinuenient, invenibuntinvenientur, invenibuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinveniedo, invenieam, inveniliter, inueni
2. Person Singularinvenisti
3. Person Singularinuenit, inuenituret
1. Person Pluralinuenimus
2. Person Pluralinuenistis
3. Person Pluralinuenerunt, inuenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinveneram
2. Person Singularinveneras
3. Person Singularinuenerat
1. Person Pluralinveneramus
2. Person Pluralinveneratis
3. Person Pluralinuenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenero
2. Person Singularinueneris
3. Person Singularquodinvenerit, inuenerit
1. Person Pluralinvenerimus
2. Person Pluralinueneritis, inveneritiscapiatur
3. Person Pluralinuenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinueniaminveniar
2. Person Singularinueniasinveniare, inveniaris
3. Person Singularinueniatinveniatur
1. Person Pluralinveniamusinveniamur
2. Person Pluralinveniatisinveniamini
3. Person Pluralinveniantinveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenireminvenirer
2. Person Singularinveniresinvenirere, invenireris
3. Person Singularinueniretinueniretur
1. Person Pluralinveniremusinveniremur
2. Person Pluralinveniretisinveniremini
3. Person Pluralinuenirentinuenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinuenerim
2. Person Singularinueneris
3. Person Singularquodinvenerit, inuenerit
1. Person Pluralinvenerimus
2. Person Pluralinueneritis, inveneritiscapiatur
3. Person Pluralinuenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenissem
2. Person Singularinvenisses
3. Person Singularinuenisset
1. Person Pluralinvenissemus
2. Person Pluralinvenissetis
3. Person Pluralinuenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivinuenire, inveniredifficileinuenisse
Passivinueniri, invenirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinueni, inveniedo, invenieam, inveniliterinveniredifficile, inuenire
3. Person Singular
2. Person Pluralinveniteinvenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinvenitoinvenitor
3. Person Singularinvenitoinvenitor
2. Person Pluralinvenitote
3. Person Pluralinveniuntoinveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativinuenta, inuentum, inuentusinuentae, inuenti, inuenta
Genitivinuentae, inuenti, inuentiinventarum, inventorum, inventorum
Dativinuentae, inuento, inuentoinuentis
Akkusativinuentum, inuentam, inuentuminuenta, inuentas, inventos
Ablativinuento, inuento, inuentainuentis
Vokativinvente, inuenta, inuentuminuenta, inuentae, inuenti
PPA
 SingularPlural
Nominativinueniensinvenientes, invenientia
Genitivinvenientisinvenientium, invenientum
Dativinvenientiinvenientibus
Akkusativinvenientem, inueniensinvenientia, invenientes
Ablativinveniente, invenientiinvenientibus
Vokativinueniensinvenientia, invenientes
PFA
 SingularPlural
Nominativinuentura, inuenturum, inuenturusinventurae, inuentura, inventuri
Genitivinventurae, inventuri, inventuriinventurorum, inventurorum, inventurarum
Dativinventuro, inventuro, inventuraeinventuris
Akkusativinventuram, inuenturum, inuenturuminuentura, inuenturos, inventuras
Ablativinventuro, inventuro, inuenturainventuris
Vokativinuentura, inventure, inuenturuminventurae, inuentura, inventuri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativinvenienda, inveniundum, inueniendum, inveniundus, inveniendus, inveniundainveniundae, invenienda, inueniendi, inveniendae, inveniundi, inveniunda
Genitivinueniendi, inueniendi, inveniendae, inveniundi, inveniundi, inveniundaeinveniundorum, inveniundorum, inveniundarum, inveniendorum, inveniendorum, inveniendarum
Dativinveniendo, inveniendo, inveniendae, inveniundo, inveniundo, inveniundaeinveniundis, inveniendis
Akkusativinveniundam, inveniundum, inveniundum, inueniendum, inueniendum, inveniendaminveniundos, inveniundas, invenienda, inveniendos, inveniendas, inveniunda
Ablativinvenienda, inveniendo, inveniendo, inveniunda, inveniundo, inveniundoinveniundis, inveniendis
Vokativinvenienda, inveniundum, inveniunde, inueniendum, inveniunda, inveniendeinveniundae, invenienda, inueniendi, inveniendae, inveniundi, inveniunda
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum