Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inuenio | inuenior |
2. Person Singular | inuenis, invenissimum | inveniris |
3. Person Singular | inuenit, inuenituret | fiatinvenitur, inuenitur |
1. Person Plural | inuenimus | invenimur |
2. Person Plural | invenitis | invenimini |
3. Person Plural | inueniunt | inveniuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | invenbam, inueniebam | inveniebar |
2. Person Singular | inveniebas, invenbas | inveniebaris, inveniebare |
3. Person Singular | invenbat, inueniebat | inueniebatur |
1. Person Plural | invenbamus, inueniebamus | inveniebamur |
2. Person Plural | inveniebatis, invenbatis | inveniebamini |
3. Person Plural | invenbant, inveniebant | inueniebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inueniam, invenibo | invenibor, inveniar |
2. Person Singular | invenibis, inuenies | inveniere, invenieris, inveniberis |
3. Person Singular | invenibit, invenied, inueniet, invenietque | inuenietur, inveniberit |
1. Person Plural | invenibimus, inveniemus | invenibimur, inveniemur |
2. Person Plural | invenibitis, inuenietis | inveniemini, invenibimini |
3. Person Plural | inuenient, invenibunt | invenientur, invenibuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inveniedo, invenieam, inveniliter, inueni | — |
2. Person Singular | invenisti | — |
3. Person Singular | inuenit, inuenituret | — |
1. Person Plural | inuenimus | — |
2. Person Plural | inuenistis | — |
3. Person Plural | inuenerunt, inuenere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inveneram | — |
2. Person Singular | inveneras | — |
3. Person Singular | inuenerat | — |
1. Person Plural | inveneramus | — |
2. Person Plural | inveneratis | — |
3. Person Plural | inuenerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | invenero | — |
2. Person Singular | inueneris | — |
3. Person Singular | quodinvenerit, inuenerit | — |
1. Person Plural | invenerimus | — |
2. Person Plural | inueneritis, inveneritiscapiatur | — |
3. Person Plural | inuenerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inueniam | inveniar |
2. Person Singular | inuenias | inveniare, inveniaris |
3. Person Singular | inueniat | inveniatur |
1. Person Plural | inveniamus | inveniamur |
2. Person Plural | inveniatis | inveniamini |
3. Person Plural | inveniant | inveniantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | invenirem | invenirer |
2. Person Singular | invenires | invenirere, invenireris |
3. Person Singular | inueniret | inueniretur |
1. Person Plural | inveniremus | inveniremur |
2. Person Plural | inveniretis | inveniremini |
3. Person Plural | inuenirent | inuenirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inuenerim | — |
2. Person Singular | inueneris | — |
3. Person Singular | quodinvenerit, inuenerit | — |
1. Person Plural | invenerimus | — |
2. Person Plural | inueneritis, inveneritiscapiatur | — |
3. Person Plural | inuenerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | invenissem | — |
2. Person Singular | invenisses | — |
3. Person Singular | inuenisset | — |
1. Person Plural | invenissemus | — |
2. Person Plural | invenissetis | — |
3. Person Plural | inuenissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | inuenire, inveniredifficile | inuenisse |
Passiv | inueniri, invenirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | inueni, inveniedo, invenieam, inveniliter | inveniredifficile, inuenire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | invenite | invenimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | invenito | invenitor |
3. Person Singular | invenito | invenitor |
2. Person Plural | invenitote | — |
3. Person Plural | inveniunto | inveniuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inuenta, inuentum, inuentus | inuentae, inuenti, inuenta |
Genitiv | inuentae, inuenti, inuenti | inventarum, inventorum, inventorum |
Dativ | inuentae, inuento, inuento | inuentis |
Akkusativ | inuentum, inuentam, inuentum | inuenta, inuentas, inventos |
Ablativ | inuento, inuento, inuenta | inuentis |
Vokativ | invente, inuenta, inuentum | inuenta, inuentae, inuenti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inueniens | invenientes, invenientia |
Genitiv | invenientis | invenientium, invenientum |
Dativ | invenienti | invenientibus |
Akkusativ | invenientem, inueniens | invenientia, invenientes |
Ablativ | inveniente, invenienti | invenientibus |
Vokativ | inueniens | invenientia, invenientes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inuentura, inuenturum, inuenturus | inventurae, inuentura, inventuri |
Genitiv | inventurae, inventuri, inventuri | inventurorum, inventurorum, inventurarum |
Dativ | inventuro, inventuro, inventurae | inventuris |
Akkusativ | inventuram, inuenturum, inuenturum | inuentura, inuenturos, inventuras |
Ablativ | inventuro, inventuro, inuentura | inventuris |
Vokativ | inuentura, inventure, inuenturum | inventurae, inuentura, inventuri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | invenienda, inveniundum, inueniendum, inveniundus, inveniendus, inveniunda | inveniundae, invenienda, inueniendi, inveniendae, inveniundi, inveniunda |
Genitiv | inueniendi, inueniendi, inveniendae, inveniundi, inveniundi, inveniundae | inveniundorum, inveniundorum, inveniundarum, inveniendorum, inveniendorum, inveniendarum |
Dativ | inveniendo, inveniendo, inveniendae, inveniundo, inveniundo, inveniundae | inveniundis, inveniendis |
Akkusativ | inveniundam, inveniundum, inveniundum, inueniendum, inueniendum, inveniendam | inveniundos, inveniundas, invenienda, inveniendos, inveniendas, inveniunda |
Ablativ | invenienda, inveniendo, inveniendo, inveniunda, inveniundo, inveniundo | inveniundis, inveniendis |
Vokativ | invenienda, inveniundum, inveniunde, inueniendum, inveniunda, inveniende | inveniundae, invenienda, inueniendi, inveniendae, inveniundi, inveniunda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum