Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauro | inauror |
2. Person Singular | inauras | inaurare, inauraris |
3. Person Singular | inaurat | inauratur |
1. Person Plural | inauramus | inauramur |
2. Person Plural | inauratis | inauramini |
3. Person Plural | inaurant | inaurantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurabam | inaurabar |
2. Person Singular | inaurabas | inaurabare, inaurabaris |
3. Person Singular | inaurabat | inaurabatur |
1. Person Plural | inaurabamus | inaurabamur |
2. Person Plural | inaurabatis | inaurabamini |
3. Person Plural | inaurabant | inaurabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurabo | inaurabor |
2. Person Singular | inaurabis | inaurabere, inauraberis |
3. Person Singular | inaurabit | inaurabitur |
1. Person Plural | inaurabimus | inaurabimur |
2. Person Plural | inaurabitis | inaurabimini |
3. Person Plural | inaurabunt | inaurabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauravi | — |
2. Person Singular | inauravisti | — |
3. Person Singular | inauravit | — |
1. Person Plural | inauravimus | — |
2. Person Plural | inauravistis | — |
3. Person Plural | inaurare, inauraverunt, inauravere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauraveram | — |
2. Person Singular | inauraveras | — |
3. Person Singular | inauraverat | — |
1. Person Plural | inauraveramus | — |
2. Person Plural | inauraveratis | — |
3. Person Plural | inauraverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauravero | — |
2. Person Singular | inauraveris, inauraris | — |
3. Person Singular | inauraverit | — |
1. Person Plural | inauraverimus | — |
2. Person Plural | inauraveritis | — |
3. Person Plural | inauraverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurem | inaurer |
2. Person Singular | inaures | inaurere, inaureris |
3. Person Singular | inauret | inauretur |
1. Person Plural | inauremus | inauremur |
2. Person Plural | inauretis | inauremini |
3. Person Plural | inaurent | inaurentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inaurarem | inaurarer |
2. Person Singular | inaurares | inaurarere, inaurareris |
3. Person Singular | inauraret | inauraretur |
1. Person Plural | inauraremus | inauraremur |
2. Person Plural | inauraretis | inauraremini |
3. Person Plural | inaurarent | inaurarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauraverim | — |
2. Person Singular | inauraveris, inauraris | — |
3. Person Singular | inauraverit | — |
1. Person Plural | inauraverimus | — |
2. Person Plural | inauraveritis | — |
3. Person Plural | inauraverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | inauravissem | — |
2. Person Singular | inauravisses | — |
3. Person Singular | inauravisset | — |
1. Person Plural | inauravissemus | — |
2. Person Plural | inauravissetis | — |
3. Person Plural | inauravissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | inaurare | inauravisse |
Passiv | inaurari, inaurarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | inaura | inaurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | inaurate | inauramini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | inaurato | inaurator |
3. Person Singular | inaurato | inaurator |
2. Person Plural | inauratote | — |
3. Person Plural | inauranto | inaurantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inauratum, inauratus, inaurata | inauratae, inaurati, inaurata |
Genitiv | inauratae, inaurati, inaurati | inauratorum, inauratorum, inauratarum |
Dativ | inaurato, inaurato, inauratae | inauratis |
Akkusativ | inauratam, inauratum, inauratum | inaurata, inauratos, inauratas |
Ablativ | inaurato, inaurato, inaurata | inauratis |
Vokativ | inauratum, inaurate, inaurata | inaurata, inauratae, inaurati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inaurans | inaurantia, inaurantes |
Genitiv | inaurantis | inaurantium, inaurantum |
Dativ | inauranti | inaurantibus |
Akkusativ | inaurans, inaurantem | inaurantes, inaurantia |
Ablativ | inauranti, inaurante | inaurantibus |
Vokativ | inaurans | inaurantes, inaurantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inauraturum, inauraturus, inauratura | inauraturae, inauraturi, inauratura |
Genitiv | inauraturae, inauraturi, inauraturi | inauraturorum, inauraturorum, inauraturarum |
Dativ | inauraturo, inauraturae, inauraturo | inauraturis |
Akkusativ | inauraturam, inauraturum, inauraturum | inauratura, inauraturos, inauraturas |
Ablativ | inauraturo, inauraturo, inauratura | inauraturis |
Vokativ | inauraturum, inaurature, inauratura | inauraturae, inauraturi, inauratura |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inaurandum, inaurandus, inauranda | inaurandae, inaurandi, inauranda |
Genitiv | inaurandae, inaurandi, inaurandi | inaurandorum, inaurandorum, inaurandarum |
Dativ | inaurandae, inaurando, inaurando | inaurandis |
Akkusativ | inaurandam, inaurandum, inaurandum | inaurandos, inaurandas, inauranda |
Ablativ | inaurando, inaurando, inauranda | inaurandis |
Vokativ | inaurandum, inaurande, inauranda | inaurandae, inaurandi, inauranda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum