Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "emendicare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicoemendicor
2. Person Singularemendicasemendicare, emendicaris
3. Person Singularemendicatemendicatur
1. Person Pluralemendicamusemendicamur
2. Person Pluralemendicatisemendicamini
3. Person Pluralemendicantemendicantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicabamemendicabar
2. Person Singularemendicabasemendicabare, emendicabaris
3. Person Singularemendicabatemendicabatur
1. Person Pluralemendicabamusemendicabamur
2. Person Pluralemendicabatisemendicabamini
3. Person Pluralemendicabantemendicabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicaboemendicabor
2. Person Singularemendicabisemendicabere, emendicaberis
3. Person Singularemendicabitemendicabitur
1. Person Pluralemendicabimusemendicabimur
2. Person Pluralemendicabitisemendicabimini
3. Person Pluralemendicabuntemendicabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicavi
2. Person Singularemendicavisti
3. Person Singularemendicavit
1. Person Pluralemendicavimus
2. Person Pluralemendicavistis
3. Person Pluralemendicare, emendicaverunt, emendicavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicaveram
2. Person Singularemendicaveras
3. Person Singularemendicaverat
1. Person Pluralemendicaveramus
2. Person Pluralemendicaveratis
3. Person Pluralemendicaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicavero
2. Person Singularemendicaris, emendicaveris
3. Person Singularemendicaverit
1. Person Pluralemendicaverimus
2. Person Pluralemendicaveritis
3. Person Pluralemendicaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicememendicer
2. Person Singularemendicesemendicere, emendiceris
3. Person Singularemendicetemendicetur
1. Person Pluralemendicemusemendicemur
2. Person Pluralemendicetisemendicemini
3. Person Pluralemendicentemendicentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicarememendicarer
2. Person Singularemendicaresemendicarere, emendicareris
3. Person Singularemendicaretemendicaretur
1. Person Pluralemendicaremusemendicaremur
2. Person Pluralemendicaretisemendicaremini
3. Person Pluralemendicarentemendicarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicaverim
2. Person Singularemendicaris, emendicaveris
3. Person Singularemendicaverit
1. Person Pluralemendicaverimus
2. Person Pluralemendicaveritis
3. Person Pluralemendicaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicavissem
2. Person Singularemendicavisses
3. Person Singularemendicavisset
1. Person Pluralemendicavissemus
2. Person Pluralemendicavissetis
3. Person Pluralemendicavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivemendicareemendicavisse
Passivemendicari, emendicarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularemendicaemendicare
3. Person Singular
2. Person Pluralemendicateemendicamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularemendicatoemendicator
3. Person Singularemendicatoemendicator
2. Person Pluralemendicatote
3. Person Pluralemendicantoemendicantor
PPP
 SingularPlural
Nominativemendicatum, emendicatus, emendicataemendicati, emendicata, emendicatae
Genitivemendicati, emendicati, emendicataeemendicatarum, emendicatorum, emendicatorum
Dativemendicato, emendicato, emendicataeemendicatis
Akkusativemendicatum, emendicatum, emendicatamemendicatas, emendicata, emendicatos
Ablativemendicata, emendicato, emendicatoemendicatis
Vokativemendicatum, emendicate, emendicataemendicati, emendicata, emendicatae
PPA
 SingularPlural
Nominativemendicansemendicantes, emendicantia
Genitivemendicantisemendicantium, emendicantum
Dativemendicantiemendicantibus
Akkusativemendicans, emendicantememendicantes, emendicantia
Ablativemendicante, emendicantiemendicantibus
Vokativemendicansemendicantes, emendicantia
PFA
 SingularPlural
Nominativemendicaturus, emendicatura, emendicaturumemendicaturi, emendicatura, emendicaturae
Genitivemendicaturi, emendicaturi, emendicaturaeemendicaturorum, emendicaturorum, emendicaturarum
Dativemendicaturo, emendicaturo, emendicaturaeemendicaturis
Akkusativemendicaturum, emendicaturum, emendicaturamemendicaturas, emendicatura, emendicaturos
Ablativemendicatura, emendicaturo, emendicaturoemendicaturis
Vokativemendicaturum, emendicature, emendicaturaemendicaturi, emendicatura, emendicaturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativemendicandus, emendicanda, emendicandumemendicandi, emendicanda, emendicandae
Genitivemendicandi, emendicandi, emendicandaeemendicandorum, emendicandorum, emendicandarum
Dativemendicando, emendicando, emendicandaeemendicandis
Akkusativemendicandum, emendicandum, emendicandamemendicanda, emendicandos, emendicandas
Ablativemendicanda, emendicando, emendicandoemendicandis
Vokativemendicande, emendicanda, emendicandumemendicandi, emendicanda, emendicandae
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum