Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diligo, diligo | diligor, diligor |
2. Person Singular | diligis, diligis | diligeris, diligeris |
3. Person Singular | diligit, diligit | diligitur, diligitur |
1. Person Plural | diligimus, diligimus | diligimur, diligimur |
2. Person Plural | diligitis, diligitis | diligimini, diligimini |
3. Person Plural | diligunt, diligunt | diliguntur, diliguntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diligebam, diligebam | diligebar, diligebar |
2. Person Singular | diligebas, diligebas | diligebare, diligebaris, diligebare, diligebaris |
3. Person Singular | diligebat, diligebat | diligebatur, diligebatur |
1. Person Plural | diligebamus, diligebamus | diligebamur, diligebamur |
2. Person Plural | diligebatis, diligebatis | diligebamini, diligebamini |
3. Person Plural | diligebant, diligebant | diligebantur, diligebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diligam, diligam | diligar, diligar |
2. Person Singular | diliges, diliges | diligere, diligeris, diligere, diligeris |
3. Person Singular | diliget, diliget | diligetur, diligetur |
1. Person Plural | diligemus, diligemus | diligemur, diligemur |
2. Person Plural | diligetis, diligetis | diligemini, diligemini |
3. Person Plural | diligent, diligent | diligentur, diligentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dilexi | — |
2. Person Singular | dilexisti | — |
3. Person Singular | dilexit, dilexitque | — |
1. Person Plural | dileximus | — |
2. Person Plural | dilexistis | — |
3. Person Plural | dilexerunt, dilexere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dilexeram | — |
2. Person Singular | dilexeras | — |
3. Person Singular | dilexerat | — |
1. Person Plural | dilexeramus | — |
2. Person Plural | dilexeratis | — |
3. Person Plural | dilexerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dilexero | — |
2. Person Singular | dilexeris | — |
3. Person Singular | dilexerit | — |
1. Person Plural | dilexerimus | — |
2. Person Plural | dilexeritis | — |
3. Person Plural | dilexerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diligam, diligam | diligar, diligar |
2. Person Singular | diligas, diligas | diligare, diligaris, diligare, diligaris |
3. Person Singular | diligat, diligat | diligatur, diligatur |
1. Person Plural | diligamus, diligamus | diligamur, diligamur |
2. Person Plural | diligatis, diligatis | diligamini, diligamini |
3. Person Plural | diligantque, diligant, diligant | diligantur, diligantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diligerem, diligerem | diligerer, diligerer |
2. Person Singular | diligeres, diligeres | diligerere, diligereris, diligerere, diligereris |
3. Person Singular | diligeret, diligeret | diligeretur, diligeretur |
1. Person Plural | diligeremus, diligeremus | diligeremur, diligeremur |
2. Person Plural | diligeretis, diligeretis | diligeremini, diligeremini |
3. Person Plural | diligerent, diligerent | diligerentur, diligerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dilexerimque, dilexerim | — |
2. Person Singular | dilexeris | — |
3. Person Singular | dilexerit | — |
1. Person Plural | dilexerimus | — |
2. Person Plural | dilexeritis | — |
3. Person Plural | dilexerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dilexissem | — |
2. Person Singular | dilexisses | — |
3. Person Singular | dilexisset | — |
1. Person Plural | dilexissemus | — |
2. Person Plural | dilexissetis | — |
3. Person Plural | dilexissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | diligere, diligere | dilexisse |
Passiv | diligi, diligier, diligi, diligier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | dilige, dilige | diligere, diligere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | diligite, diligite | diligimini, diligimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | diligito, diligito | diligitor, diligitor |
3. Person Singular | diligito, diligito | diligitor, diligitor |
2. Person Plural | diligitote, diligitote | — |
3. Person Plural | diligunto, diligunto | diliguntor, diliguntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | dilectum, dilectus, dilecta | dilecti, dilecta, dilectae |
Genitiv | dilecti, dilecti, dilectae | dilectorum, dilectarum, dilectorum |
Dativ | dilecto, dilecto, dilectae | dilectis |
Akkusativ | dilectam, dilectum, dilectum | dilectos, dilectas, dilecta |
Ablativ | dilecta, dilecto, dilecto | dilectis |
Vokativ | dilectum, dilecte, dilecta | dilectae, dilecti, dilecta |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | diligens, diligens | diligentes, diligentia, diligentia, diligentes |
Genitiv | diligentis, diligentis | diligentium, diligentium |
Dativ | diligenti, diligenti | diligentibus, diligentibus |
Akkusativ | diligens, diligens, diligentem, diligentem | diligentes, diligentia, diligentia, diligentes |
Ablativ | diligenti, diligente, diligente, diligenti | diligentibus, diligentibus |
Vokativ | diligens, diligens | diligentes, diligentia, diligentia, diligentes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | dilecturum, dilecturus, dilectura | dilecturi, dilectura, dilecturae |
Genitiv | dilecturi, dilecturi, dilecturae | dilecturarum, dilecturorum, dilecturorum |
Dativ | dilecturo, dilecturo, dilecturae | dilecturis |
Akkusativ | dilecturam, dilecturum, dilecturum | dilecturos, dilecturas, dilectura |
Ablativ | dilectura, dilecturo, dilecturo | dilecturis |
Vokativ | dilecturum, dilecture, dilectura | dilecturi, dilectura, dilecturae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum