| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugno, depugno | depugnor, depugnor |
| 2. Person Singular | depugnas, depugnas | depugnaris, depugnare, depugnaris, depugnare |
| 3. Person Singular | depugnat, depugnat | depugnatur, depugnatur |
| 1. Person Plural | depugnamus, depugnamus | depugnamur, depugnamur |
| 2. Person Plural | depugnatis, depugnatis | depugnamini, depugnamini |
| 3. Person Plural | depugnant, depugnant | depugnantur, depugnantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnabam, depugnabam | depugnabar, depugnabar |
| 2. Person Singular | depugnabas, depugnabas | depugnabare, depugnabaris, depugnabare, depugnabaris |
| 3. Person Singular | depugnabat, depugnabat | depugnabatur, depugnabatur |
| 1. Person Plural | depugnabamus, depugnabamus | depugnabamur, depugnabamur |
| 2. Person Plural | depugnabatis, depugnabatis | depugnabamini, depugnabamini |
| 3. Person Plural | depugnabant, depugnabant | depugnabantur, depugnabantur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnabo, depugnabo | depugnabor, depugnabor |
| 2. Person Singular | depugnabis, depugnabis | depugnabere, depugnaberis, depugnabere, depugnaberis |
| 3. Person Singular | depugnabit, depugnabit | depugnabitur, depugnabitur |
| 1. Person Plural | depugnabimus, depugnabimus | depugnabimur, depugnabimur |
| 2. Person Plural | depugnabitis, depugnabitis | depugnabimini, depugnabimini |
| 3. Person Plural | depugnabunt, depugnabunt | depugnabuntur, depugnabuntur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnavi, depugnavi | — |
| 2. Person Singular | depugnavisti, depugnavisti | — |
| 3. Person Singular | depugnauit, depugnauit | — |
| 1. Person Plural | depugnavimus, depugnavimus | — |
| 2. Person Plural | depugnavistis, depugnavistis | — |
| 3. Person Plural | depugnaverunt, depugnaverunt, depugnavere, depugnare, depugnavere | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnaveram, depugnaveram | — |
| 2. Person Singular | depugnaveras, depugnaveras | — |
| 3. Person Singular | depugnauerat, depugnarat, depugnauerat | — |
| 1. Person Plural | depugnaveramus, depugnaveramus | — |
| 2. Person Plural | depugnaveratis, depugnaveratis | — |
| 3. Person Plural | depugnaverant, depugnaverant | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnavero, depugnavero | — |
| 2. Person Singular | depugnaveris, depugnaveris, depugnaris | — |
| 3. Person Singular | depugnaverit, depugnaverit, depugnarit | — |
| 1. Person Plural | depugnaverimus, depugnaverimus | — |
| 2. Person Plural | depugnaveritis, depugnaveritis | — |
| 3. Person Plural | depugnaverint, depugnaverint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnem, depugnem | depugner, depugner |
| 2. Person Singular | depugnes, depugnes | depugnere, depugneris, depugnere, depugneris |
| 3. Person Singular | depugnet, depugnet | depugnetur, depugnetur |
| 1. Person Plural | depugnemus, depugnemus | depugnemur, depugnemur |
| 2. Person Plural | depugnetis, depugnetis | depugnemini, depugnemini |
| 3. Person Plural | depugnent, depugnent | depugnentur, depugnentur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnarem, depugnarem | depugnarer, depugnarer |
| 2. Person Singular | depugnares, depugnares | depugnarere, depugnareris, depugnarere, depugnareris |
| 3. Person Singular | depugnaret, depugnaret | depugnaretur, depugnaretur |
| 1. Person Plural | depugnaremus, depugnaremus | depugnaremur, depugnaremur |
| 2. Person Plural | depugnaretis, depugnaretis | depugnaremini, depugnaremini |
| 3. Person Plural | depugnarent, depugnarent | depugnarentur, depugnarentur |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnaverim, depugnaverim | — |
| 2. Person Singular | depugnaveris, depugnaveris, depugnaris | — |
| 3. Person Singular | depugnaverit, depugnaverit, depugnarit | — |
| 1. Person Plural | depugnaverimus, depugnaverimus | — |
| 2. Person Plural | depugnaveritis, depugnaveritis | — |
| 3. Person Plural | depugnaverint, depugnaverint | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | depugnavissem, depugnavissem | — |
| 2. Person Singular | depugnavisses, depugnavisses | — |
| 3. Person Singular | depugnasset, depugnavisset, depugnavisset | — |
| 1. Person Plural | depugnavissemus, depugnavissemus | — |
| 2. Person Plural | depugnavissetis, depugnavissetis | — |
| 3. Person Plural | depugnavissent, depugnavissent | — |
| Präsens | Perfekt | |
|---|---|---|
| Aktiv | depugnare, depugnare | depugnavisse, depugnavisse |
| Passiv | depugnarier, depugnari, depugnarier, depugnari | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | depugna, depugna | depugnare, depugnare |
| 3. Person Singular | — | — |
| 2. Person Plural | depugnate, depugnate | depugnamini, depugnamini |
| 3. Person Plural | — | — |
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| 2. Person Singular | depugnato, depugnato | depugnator, depugnator |
| 3. Person Singular | depugnato, depugnato | depugnator, depugnator |
| 2. Person Plural | depugnatote, depugnatote | — |
| 3. Person Plural | depugnanto, depugnanto | depugnantor, depugnantor |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | depugnatus, depugnata, depugnata, depugnatus, depugnatum, depugnatum | depugnatae, depugnati, depugnata, depugnatae, depugnati, depugnata |
| Genitiv | depugnati, depugnatae, depugnati, depugnati, depugnatae, depugnati | depugnatarum, depugnatorum, depugnatorum, depugnatorum, depugnatorum, depugnatarum |
| Dativ | depugnatae, depugnato, depugnato, depugnato, depugnato, depugnatae | depugnatis, depugnatis |
| Akkusativ | depugnatum, depugnatum, depugnatam, depugnatam, depugnatum, depugnatum | depugnatas, depugnata, depugnatos, depugnatos, depugnatas, depugnata |
| Ablativ | depugnato, depugnata, depugnato, depugnato, depugnato, depugnata | depugnatis, depugnatis |
| Vokativ | depugnata, depugnate, depugnata, depugnatum, depugnate, depugnatum | depugnatae, depugnati, depugnata, depugnatae, depugnati, depugnata |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | depugnans, depugnans | depugnantes, depugnantes, depugnantia, depugnantia |
| Genitiv | depugnantis, depugnantis | depugnantum, depugnantium, depugnantum, depugnantium |
| Dativ | depugnanti, depugnanti | depugnantibus, depugnantibus |
| Akkusativ | depugnans, depugnantem, depugnans, depugnantem | depugnantia, depugnantes, depugnantes, depugnantia |
| Ablativ | depugnante, depugnante, depugnanti, depugnanti | depugnantibus, depugnantibus |
| Vokativ | depugnans, depugnans | depugnantes, depugnantes, depugnantia, depugnantia |
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | depugnandus, depugnandum, depugnanda, depugnandum, depugnandus, depugnanda | depugnandae, depugnanda, depugnandae, depugnandi, depugnanda, depugnandi |
| Genitiv | depugnandae, depugnandi, depugnandi, depugnandi, depugnandae, depugnandi | depugnandorum, depugnandorum, depugnandarum, depugnandorum, depugnandorum, depugnandarum |
| Dativ | depugnando, depugnando, depugnandae, depugnando, depugnando, depugnandae | depugnandis, depugnandis |
| Akkusativ | depugnandam, depugnandum, depugnandam, depugnandum, depugnandum, depugnandum | depugnandos, depugnanda, depugnandas, depugnandos, depugnandas, depugnanda |
| Ablativ | depugnanda, depugnando, depugnando, depugnanda, depugnando, depugnando | depugnandis, depugnandis |
| Vokativ | depugnanda, depugnande, depugnandum, depugnanda, depugnandum, depugnande | depugnandi, depugnandae, depugnanda, depugnandae, depugnandi, depugnanda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum