Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravo | depravor |
2. Person Singular | depravas | depravare, depravaris |
3. Person Singular | depravat | depravatur |
1. Person Plural | depravamus | depravamur |
2. Person Plural | depravatis | depravamini |
3. Person Plural | depravant | depravantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravabam | depravabar |
2. Person Singular | depravabas | depravabare, depravabaris |
3. Person Singular | depravabat | depravabatur |
1. Person Plural | depravabamus | depravabamur |
2. Person Plural | depravabatis | depravabamini |
3. Person Plural | depravabant | depravabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravabo | depravabor |
2. Person Singular | depravabis | depravabere, depravaberis |
3. Person Singular | depravabit | depravabitur |
1. Person Plural | depravabimus | depravabimur |
2. Person Plural | depravabitis | depravabimini |
3. Person Plural | depravabunt | depravabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravavi | — |
2. Person Singular | depravavisti | — |
3. Person Singular | depravavit | — |
1. Person Plural | depravavimus | — |
2. Person Plural | depravavistis | — |
3. Person Plural | depravare, depravaverunt, depravavere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravaveram | — |
2. Person Singular | depravaveras | — |
3. Person Singular | depravaverat | — |
1. Person Plural | depravaveramus | — |
2. Person Plural | depravaveratis | — |
3. Person Plural | depravaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravavero | — |
2. Person Singular | depravaveris, depravaris | — |
3. Person Singular | depravaverit | — |
1. Person Plural | depravaverimus | — |
2. Person Plural | depravaveritis | — |
3. Person Plural | depravaverint, depravarint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravem | depraver |
2. Person Singular | depraves | depravere, depraveris |
3. Person Singular | depravet | depravetur |
1. Person Plural | depravemus | depravemur |
2. Person Plural | depravetis | depravemini |
3. Person Plural | depravent | depraventur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravarem | depravarer |
2. Person Singular | depravares | depravareris, depravarere |
3. Person Singular | depravaret | depravaretur |
1. Person Plural | depravaremus | depravaremur |
2. Person Plural | depravaretis | depravaremini |
3. Person Plural | depravarent | depravarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravaverim | — |
2. Person Singular | depravaveris, depravaris | — |
3. Person Singular | depravaverit | — |
1. Person Plural | depravaverimus | — |
2. Person Plural | depravaveritis | — |
3. Person Plural | depravaverint, depravarint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | depravavissem | — |
2. Person Singular | depravavisses | — |
3. Person Singular | depravavisset | — |
1. Person Plural | depravavissemus | — |
2. Person Plural | depravavissetis | — |
3. Person Plural | depravavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | depravare | depravavisse |
Passiv | depravari, depravarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | deprava | depravare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | depravate | depravamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | depravato | depravator |
3. Person Singular | depravato | depravator |
2. Person Plural | depravatote | — |
3. Person Plural | depravanto | depravantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | depravatum, deprauata, depravatus | depravatae, depravati, deprauata |
Genitiv | depravatae, depravati, depravati | depravatorum, depravatorum, depravatarum |
Dativ | depravatae, depravato, depravato | depravatis |
Akkusativ | depravatam, depravatum, depravatum | depravatos, depravatas, deprauata |
Ablativ | depravato, depravato, deprauata | depravatis |
Vokativ | depravatum, depravate, deprauata | depravatae, depravati, deprauata |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | depravans | depravantes, depravantia |
Genitiv | depravantis | depravantium, depravantum |
Dativ | depravanti | depravantibus |
Akkusativ | depravans, depravantem | depravantes, depravantia |
Ablativ | depravante, depravanti | depravantibus |
Vokativ | depravans | depravantes, depravantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | depravaturum, depravaturus, depravatura | depravaturae, depravaturi, depravatura |
Genitiv | depravaturi, depravaturi, depravaturae | depravaturorum, depravaturorum, depravaturarum |
Dativ | depravaturae, depravaturo, depravaturo | depravaturis |
Akkusativ | depravaturam, depravaturum, depravaturum | depravaturos, depravaturas, depravatura |
Ablativ | depravaturo, depravatura, depravaturo | depravaturis |
Vokativ | depravaturum, depravature, depravatura | depravaturae, depravaturi, depravatura |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | depravandum, depravandus, depravanda | depravanda, depravandae, depravandi |
Genitiv | depravandae, depravandi, depravandi | depravandorum, depravandorum, depravandarum |
Dativ | depravando, depravando, depravandae | depravandis |
Akkusativ | depravandam, depravandum, depravandum | depravanda, depravandos, depravandas |
Ablativ | depravanda, depravando, depravando | depravandis |
Vokativ | depravandum, depravande, depravanda | depravanda, depravandae, depravandi |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum