Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmo | confirmor |
2. Person Singular | confirmas | haecconfirmare, comfirmare, confirmare, convirmare, confirmaris |
3. Person Singular | confirmat | confirmatur |
1. Person Plural | confirmamus | confirmamur |
2. Person Plural | confirmatisque, confirmatis | confirmamini |
3. Person Plural | confirmant | confirmantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmabam | confirmabar |
2. Person Singular | confirmabas | confirmabare, confirmabaris |
3. Person Singular | confirmabat | confirmabatur |
1. Person Plural | confirmabamus | confirmabamur |
2. Person Plural | confirmabatis | confirmabamini |
3. Person Plural | confirmabant | confirmabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmabo, confirmaro | confirmabor |
2. Person Singular | confirmabis | confirmabere, confirmaberis |
3. Person Singular | confirmabit | confirmabitur |
1. Person Plural | confirmabimus | confirmabimur |
2. Person Plural | confirmabitis | confirmabimini |
3. Person Plural | confirmabunt | confirmabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmavi | — |
2. Person Singular | confirmavisti, confirmasti | — |
3. Person Singular | confirmauit | — |
1. Person Plural | confirmavimus | — |
2. Person Plural | confirmavistis | — |
3. Person Plural | convirmare, confirmarunt, confirmaverunt, comfirmare, confirmavere, confirmare | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmaveram | — |
2. Person Singular | confirmaveras | — |
3. Person Singular | confirmarat, confirmaverat | — |
1. Person Plural | confirmaveramus | — |
2. Person Plural | confirmaveratis | — |
3. Person Plural | confirmaverant, confirmarant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmaro, confirmavero | — |
2. Person Singular | confirmaris, confirmaveris | — |
3. Person Singular | confirmaverit | — |
1. Person Plural | confirmaverimus | — |
2. Person Plural | confirmaveritis | — |
3. Person Plural | confirmaverint, confirmarint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmem | confirmer |
2. Person Singular | confirmes | confirmere, confirmeris |
3. Person Singular | confirmet | confirmetur |
1. Person Plural | confirmemus | confirmemur |
2. Person Plural | confirmetis | confirmemini |
3. Person Plural | confirment | confirmentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmarem | confirmarer |
2. Person Singular | confirmares | confirmarere, confirmareris |
3. Person Singular | confirmaret | confirmaretur |
1. Person Plural | confirmaremus | confirmaremur |
2. Person Plural | confirmaretis | confirmaremini |
3. Person Plural | confirmarent | confirmarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmaverim | — |
2. Person Singular | confirmaris, confirmaveris | — |
3. Person Singular | confirmaverit | — |
1. Person Plural | confirmaverimus | — |
2. Person Plural | confirmaveritis | — |
3. Person Plural | confirmarint, confirmaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | confirmassem, confirmavissem | — |
2. Person Singular | confirmasses, confirmavisses | — |
3. Person Singular | confirmavisset, confirmasset | — |
1. Person Plural | confirmavissemus | — |
2. Person Plural | confirmavissetis | — |
3. Person Plural | confirmassent, confirmavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | haecconfirmare, comfirmare, confirmare, convirmare | confirmasse, confirmavisse |
Passiv | confirmari, confirmarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confirma | haecconfirmare, comfirmare, confirmare, convirmare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | confirmate | confirmamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | confirmato, confirmatoreis | confirmator |
3. Person Singular | confirmato, confirmatoreis | confirmator |
2. Person Plural | confirmatote | — |
3. Person Plural | confirmanto | confirmantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confirmatum, confirmatus, confirmata | confirmata, confirmatae, confirmati |
Genitiv | confirmatae, confirmati, confirmati | confirmatorum, confirmatorum, confirmatarum |
Dativ | confirmato, confirmato, confirmatae | confirmatis |
Akkusativ | confirmatam, confirmatum, confirmatum | confirmata, confirmatos, confirmatas |
Ablativ | confirmato, confirmato, confirmata | confirmatis |
Vokativ | confirmatum, confirmate, confirmata | confirmata, confirmatae, confirmati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confirmans | confirmantia, confirmantes |
Genitiv | confirmantis | confirmantium, confirmantum |
Dativ | confirmanti | confirmantibus |
Akkusativ | confirmans, confirmantem | confirmantes, confirmantia |
Ablativ | confirmanti, confirmante | confirmantibus |
Vokativ | confirmans | confirmantes, confirmantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confirmaturum, confirmaturus, confirmatura | confirmaturae, confirmaturi, confirmatura |
Genitiv | confirmaturae, confirmaturi, confirmaturi | confirmaturorum, confirmaturorum, confirmaturarum |
Dativ | confirmaturo, confirmaturo, confirmaturae | confirmaturis |
Akkusativ | confirmaturam, confirmaturum, confirmaturum | confirmatura, confirmaturos, confirmaturas |
Ablativ | confirmaturo, confirmaturo, confirmatura | confirmaturis |
Vokativ | confirmaturum, confirmature, confirmatura | confirmatura, confirmaturae, confirmaturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | confirmandum, confirmandus, confirmanda | confirmandae, confirmandi, confirmanda |
Genitiv | confirmandae, confirmandi, confirmandi | confirmandorum, confirmandorum, confirmandarum |
Dativ | confirmandae, confirmando, confirmando | confirmandis |
Akkusativ | confirmandam, confirmandum, confirmandum | confirmandos, confirmandas, confirmanda |
Ablativ | confirmando, confirmando, confirmanda | confirmandis |
Vokativ | confirmandum, confirmande, confirmanda | confirmandae, confirmandi, confirmanda |