Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concieo, concio | concieor, concior |
2. Person Singular | concis, concis | conciris, concire, conciris |
3. Person Singular | concit, concitibantur, concitire, concitiri, concit | concitur, concitur |
1. Person Plural | concimus, concimus | concimur, concimur |
2. Person Plural | concitis, concitis, concitisque | concimini, concimini |
3. Person Plural | concieunt, conciunt | concieuntur, conciuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciebam, conciebam, concbam, concibam | concibar, conciebar |
2. Person Singular | conciebas, concibas, conciebas, concbas | concibare, concibaris, conciebare, conciebaris |
3. Person Singular | conciebat, concibat, conciebat, concbat | concibatur, conciebatur |
1. Person Plural | concibamus, conciebamus, conciebamus, concbamus | conciebamur, concibamur |
2. Person Plural | conciebatis, concibatis, conciebatis, concbatis | conciebamini, concibamini |
3. Person Plural | concibant, conciebant, conciebant, concbant | concibantur, conciebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concibo, conciam, conciam | concibor, conciar |
2. Person Singular | concibis, concieris, concies, conciveris, concies | conciere, concibere, concieris, conciberis |
3. Person Singular | concibit, conciet, conciverit, conciet | concietur, concibitur, conciberit |
1. Person Plural | conciverimus, conciemus, conciemus, concibimus | conciemur, concibimur |
2. Person Plural | concibitis, concietis, conciveritis, concietis | conciemini, concibimini |
3. Person Plural | concient, conciverint, concient, concibunt | concientur, concibuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concivi, concivi | — |
2. Person Singular | concivisti, concivisti | — |
3. Person Singular | conciuit, conciuit | — |
1. Person Plural | concivimus, concivimus | — |
2. Person Plural | concivistis, concivistis | — |
3. Person Plural | conciverunt, conciere, concivere, conciere, conciverunt, concivere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciveram, conciveram | — |
2. Person Singular | conciveras, conciveras | — |
3. Person Singular | concierat, concierat, conciuerat, conciuerat, conciueratque | — |
1. Person Plural | conciveramus, conciveramus | — |
2. Person Plural | conciveratis, conciveratis | — |
3. Person Plural | conciverant, conciverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concivero | — |
2. Person Singular | conciveris, concieris | — |
3. Person Singular | conciverit | — |
1. Person Plural | conciverimus | — |
2. Person Plural | conciveritis | — |
3. Person Plural | conciverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concieam, conciam | conciar, conciear |
2. Person Singular | concias, concieas | conciare, conciaris, conciare, conciaris |
3. Person Singular | conciat, concieat | conciatur, conciatur |
1. Person Plural | conciamus, concieamus | conciamur, conciamur |
2. Person Plural | conciatis, concieatis | conciamini, conciamini |
3. Person Plural | conciant, concieant | conciantur, concieantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concirem, concirem | concirer, concirer |
2. Person Singular | concires, concires | concirere, concireris, concirere, concireris |
3. Person Singular | conciret, conciret | conciretur, conciretur |
1. Person Plural | conciremus, conciremus | conciremur, conciremur |
2. Person Plural | conciretis, conciretis | conciremini, conciremini |
3. Person Plural | concirent, concirent | concirentur, concirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciverim, conciverim | — |
2. Person Singular | concieris, conciveris, conciveris, concieris | — |
3. Person Singular | conciverit, conciverit | — |
1. Person Plural | conciverimus, conciverimus | — |
2. Person Plural | conciveritis, conciveritis | — |
3. Person Plural | conciverint, conciverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concivissem, concivissem | — |
2. Person Singular | concivisses, concivisses | — |
3. Person Singular | concivisset, concivisset, concisset, concisset | — |
1. Person Plural | concivissemus, concivissemus | — |
2. Person Plural | concivissetis, concivissetis | — |
3. Person Plural | concivissent, concivissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | concire, concire | concivisse, concisse, concivisse, concisse |
Passiv | conciri, concirier, conciri, concirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | concisusque, concipare, conci, conci | conciere, concire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | concite, concite | concimini, concimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | concitoreis, concito, concito | concitor, concitor |
3. Person Singular | concitoreis, concito, concito | concitor, concitor |
2. Person Plural | concitote, concitote | — |
3. Person Plural | concieunto, conciunto | concieuntor, conciuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | concitum, concita, concitus, concitus, concitum, concita | concitae, conciti, concita, concita, concitae, conciti |
Genitiv | conciti, concitae, conciti, conciti, concitae, conciti | concitarum, concitorum, concitarum, concitorum, concitorum, concitorum |
Dativ | concito, concito, concitae, concito, concitae, concito | concitis, concitis |
Akkusativ | concitam, concitum, concitam, concitum, concitum, concitum | concita, concitas, concitas, concitos, concita, concitos |
Ablativ | concito, concita, concito, concita, concito, concito | concitis, concitis |
Vokativ | concitum, concita, concite, concite, concitum, concita | concitae, conciti, concita, concita, concitae, conciti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conciens, conciens | concientes, concientia, concieuntes, concieuntia |
Genitiv | concieuntis, concientis | concieuntium, concientium, concientum |
Dativ | concienti, concieunti | concieuntibus, concientibus |
Akkusativ | concientem, concieuntem, conciens, conciens | concieuntia, concientes, concientia, concieuntes |
Ablativ | conciente, concieunte, concienti, concieunti | concieuntibus, concientibus |
Vokativ | conciens, conciens | concientes, concientia, concieuntes, concieuntia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conciturum, conciturus, conciturus, concitura, conciturum, concitura | concituri, conciturae, concituri, conciturae, concitura, concitura |
Genitiv | concituri, conciturae, concituri, concituri, conciturae, concituri | conciturorum, conciturorum, conciturorum, conciturorum, conciturarum, conciturarum |
Dativ | concituro, concituro, conciturae, conciturae, concituro, concituro | concituris, concituris |
Akkusativ | conciturum, conciturum, concituram, concituram, conciturum, conciturum | concitura, concituros, concituros, concitura, concituras, concituras |
Ablativ | concituro, concituro, concituro, concituro, concitura, concitura | concituris, concituris |
Vokativ | conciture, conciture, conciturum, concitura, conciturum, concitura | concitura, concituri, conciturae, concituri, conciturae, concitura |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum