Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognoscere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognosco, cognosco	cognoscor, cognoscor
2. Person Singular	cognoscis, cognoscis	cognosceris, cognosceris
3. Person Singular	cognoscit, cognoscit	cognoscitur, cognoscitur
1. Person Plural	cognoscimus, cognoscimus	cognoscimur, cognoscimur
2. Person Plural	cognoscitis, cognoscitis	cognoscimini, cognoscimini
3. Person Plural	cognoscunt, cognoscunt	cognoscuntur, cognoscuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscebam, cognoscebam	cognoscebar, cognoscebar
2. Person Singular	cognoscebas, cognoscebas	cognoscebare, cognoscebaris, cognoscebare, cognoscebaris
3. Person Singular	cognoscebat, cognoscebat	cognoscebatur, cognoscebatur
1. Person Plural	cognoscebamus, cognoscebamus	cognoscebamur, cognoscebamur
2. Person Plural	cognoscebatis, cognoscebatis	cognoscebamini, cognoscebamini
3. Person Plural	cognoscebant, cognoscebant	cognoscebantur, cognoscebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscam, cognoscam	cognoscar, cognoscar
2. Person Singular	cognosces, cognosces	cognoscere, cognosceris, cognosceris, cognoscere
3. Person Singular	cognoscet, cognoscet	cognoscetur, cognoscetur
1. Person Plural	cognoscemus, cognoscemus	cognoscemur, cognoscemur
2. Person Plural	cognoscetis, cognoscetis	cognoscemini, cognoscemini
3. Person Plural	cognoscent, cognoscent	cognoscentur, cognoscentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoui, cognori, cognoui	—
2. Person Singular	cognovisti, cognosti, cognovisti	—
3. Person Singular	cognouit, cognouit	—
1. Person Plural	cognouimus, cognouimus	—
2. Person Plural	cognovistis, cognostis, cognovistis	—
3. Person Plural	cognouere, cognorunt, cognouerunt, cognouere, cognore, cognouerunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoveram, cognoveram, cognoram	—
2. Person Singular	cognoveras, cognoveras, cognoras	—
3. Person Singular	cognouerat, cognorat, cognouerat	—
1. Person Plural	cognoveramus, cognoveramus	—
2. Person Plural	cognoveratis, cognoveratis	—
3. Person Plural	cognoverant, cognoverant, cognorant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognovero, cognovero	—
2. Person Singular	cognoueris, cognoris, cognoueris	—
3. Person Singular	cognorit, cognouerit, cognouerit	—
1. Person Plural	cognoverimus, cognoverimus	—
2. Person Plural	cognoveritis, cognoveritis	—
3. Person Plural	ricognoverint, cognoverint, cognoverint, cognorint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscam, cognoscam	cognoscar, cognoscar
2. Person Singular	cognoscas, cognoscas	cognoscare, cognoscaris, cognoscare, cognoscaris
3. Person Singular	cognoscat, cognoscat	cognoscatur, cognoscatur
1. Person Plural	cognoscamus, cognoscamus	cognoscamur, cognoscamur
2. Person Plural	cognoscatis, cognoscatis	cognoscamini, cognoscamini
3. Person Plural	cognoscant, cognoscant	cognoscantur, cognoscantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscerem, cognoscerem	cognoscerer, cognoscerer
2. Person Singular	cognosceres, cognosceres	cognoscerere, cognoscereris, cognoscerere, cognoscereris
3. Person Singular	cognosceret, cognosceret	cognosceretur, cognosceretur
1. Person Plural	cognosceremus, cognosceremus	cognosceremur, cognosceremur
2. Person Plural	cognosceretis, cognosceretis	cognosceremini, cognosceremini
3. Person Plural	cognoscerent, cognoscerent	cognoscerentur, cognoscerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoverim, cognoverim	—
2. Person Singular	cognoueris, cognoris, cognoueris	—
3. Person Singular	cognorit, cognouerit, cognouerit	—
1. Person Plural	cognoverimus, cognoverimus	—
2. Person Plural	cognoveritis, cognoveritis	—
3. Person Plural	ricognoverint, cognoverint, cognoverint, cognorint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognovissem, cognossem, cognovissem	—
2. Person Singular	cognovisses, cognosses, cognovisses	—
3. Person Singular	cognovisset, cognosset, cognovisset	—
1. Person Plural	cognovissemus, cognovissemus, cognossemus	—
2. Person Plural	cognovissetis, cognovissetis	—
3. Person Plural	cognouissent, cognouissent, cognossent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	cognoscere, cognoscere	cognouisse, cognosse, cognouisse
Passiv	cognoscique, cognoscier, cognosci, cognoscier, cognosci	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cognosce, cognosce	cognoscere, cognoscere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	cognoscite, cognoscite	cognoscimini, cognoscimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cognoscito, cognoscito	cognoscitor, cognoscitor
3. Person Singular	cognoscito, cognoscito	cognoscitor, cognoscitor
2. Person Plural	cognoscitote, cognoscitote	—
3. Person Plural	cognoscunto, cognoscunto	cognoscuntor, cognoscuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	cognitum, cognitus, cognitus, cognita, cognita, cognitum	cognitae, cogniti, cognitae, cogniti, cognita, cognita
Genitiv	cognitae, cogniti, cognitae, cogniti, cogniti, cogniti	cognitorum, cognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitorum, cognitarum
Dativ	cognito, cognitae, cognitae, cognito, cognito, cognito	cognitis, cognitis
Akkusativ	cognitum, cognitam, cognitum, cognitum, cognitam, cognitum	cognita, cognita, cognitos, cognitas, cognitas, cognitos
Ablativ	cognito, cognito, cognito, cognito, cognita, cognita	cognitis, cognitis
Vokativ	cognitum, cognite, cognite, cognita, cognita, cognitum	cognita, cognitae, cogniti, cognitae, cogniti, cognita

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	cognoscens, cognoscens	cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia
Genitiv	cognoscentis, cognoscentis	cognoscentum, cognoscentium, cognoscentum, cognoscentium
Dativ	cognoscenti, cognoscenti	cognoscentibus, cognoscentibus
Akkusativ	cognoscens, cognoscentem, cognoscens, cognoscentem	cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes
Ablativ	cognoscenti, cognoscente, cognoscenti, cognoscente	cognoscentibus, cognoscentibus
Vokativ	cognoscens, cognoscens	cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	cogniturum, cogniturum, cogniturus, cogniturus, cognitura, cognitura	cognitura, cogniturae, cogniturae, cognituri, cognitura, cognituri
Genitiv	cogniturae, cogniturae, cognituri, cognituri, cognituri, cognituri	cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturarum, cogniturarum
Dativ	cognituro, cogniturae, cogniturae, cognituro, cognituro, cognituro	cognituris, cognituris
Akkusativ	cogniturum, cognituram, cogniturum, cogniturum, cognituram, cogniturum	cognitura, cognituros, cognituras, cognituros, cognituras, cognitura
Ablativ	cognituro, cognituro, cognituro, cognituro, cognitura, cognitura	cognituris, cognituris
Vokativ	cogniturum, cogniturum, cogniture, cogniture, cognitura, cognitura	cognitura, cogniturae, cogniturae, cognituri, cognitura, cognituri

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	cognoscunda, cognoscendum, cognoscendus, cognoscendum, cognoscundum, cognoscendus, cognoscenda, cognoscundum, cognoscundus, cognoscunda, cognoscenda, cognoscundus	cognoscunda, cognoscundi, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendae, cognoscundae, cognoscendi, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscundi, cognoscenda
Genitiv	cognoscendae, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendi, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscendi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscundi	cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscundorum, cognoscundorum, cognoscendarum, cognoscundarum, cognoscundorum, cognoscendarum, cognoscundorum, cognoscundarum
Dativ	cognoscendo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscendae, cognoscundae, cognoscundo, cognoscundo, cognoscundae, cognoscendae, cognoscendo, cognoscendo, cognoscendo	cognoscundis, cognoscendis, cognoscendis, cognoscundis
Akkusativ	cognoscendam, cognoscundam, cognoscendum, cognoscendum, cognoscendum, cognoscundam, cognoscundum, cognoscendum, cognoscundum, cognoscendam, cognoscundum, cognoscundum	cognoscenda, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendas, cognoscunda, cognoscendos, cognoscundos, cognoscendas, cognoscundas, cognoscendos, cognoscundos, cognoscundas
Ablativ	cognoscendo, cognoscendo, cognoscunda, cognoscendo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendo, cognoscenda	cognoscundis, cognoscundis, cognoscendis, cognoscendis
Vokativ	cognoscunda, cognoscendum, cognoscende, cognoscendum, cognoscundum, cognoscende, cognoscunde, cognoscenda, cognoscundum, cognoscunde, cognoscunda, cognoscenda	cognoscunda, cognoscundi, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendae, cognoscundae, cognoscendi, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscundi, cognoscenda

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora
Ablativ	—	—
Vokativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Adverb

	Grundform
Positiv	cognoscitus
Komparativ	—
Superlativ	—

Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum