Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognitus"

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativcognitumque, cognitus, cognitum, cognita, cognitus, cognitum, cognitare, cognita, cognitaquecognita, cognitiora, cognitae, cognitaque, cognita, cogniti, cogniti, cognitae
Genitivcognitiora, cogniti, cogniti, cogniti, cognitae, cogniti, cognitiora, cognitaecognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitorum
Dativcognitoreis, cognitae, cognito, cognito, cognito, cognito, cognitae, cognitoque, cognitoque, cognitoreiscognitis, cognitis
Akkusativcognitare, cognitumque, cognitumque, cognitum, cognitum, cognitam, cognitum, cognitam, cognitumcognita, cognitaque, cognitos, cognitas, cognitas, cognita, cognitos
Ablativcognitare, cognita, cognitaque, cognitoreis, cognitoreis, cognita, cognito, cognito, cognito, cognito, cognitoque, cognitoquecognitis, cognitis
Vokativcognitaque, cognitumque, cognitum, cognita, cognite, cognite, cognitoe, cognitum, cognitare, cognitacognita, cognitiora, cognitae, cognitaque, cognita, cogniti, cogniti, cognitae
Komparativ
 SingularPlural
Nominativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Genitiv
Dativ
Akkusativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Ablativ
Vokativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativcognitudo, cognitus, cognituscognituus, cognitus, cognituus, cognitus
Genitivcognitus, cognituscognituum, cognituum
Dativcognitui, cognituicognitubus, cognitibus, cognitibus, cognitubus
Akkusativcognitumque, cognitum, cognitumcognitus, cognituus, cognitus, cognituus
Ablativcognitu, cognitudino, cognitare, cognitucognitubus, cognitubus, cognitibus, cognitibus
Vokativcognitudo, cognitus, cognituscognituus, cognitus, cognituus, cognitus

Adverb

 Grundform
Positivcognite, cognite, cognitoe
Komparativ
Superlativ
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum