Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "beneplacere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplaceobeneplaceor
2. Person Singularbeneplacesbeneplacere, beneplaceris
3. Person Singularbeneplacetbeneplacetur
1. Person Pluralbeneplacemusbeneplacemur
2. Person Pluralbeneplacetisbeneplacemini
3. Person Pluralbeneplacentbeneplacentur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacebambeneplacebar
2. Person Singularbeneplacebasbeneplacebare, beneplacebaris
3. Person Singularbeneplacebatbeneplacebatur
1. Person Pluralbeneplacebamusbeneplacebamur
2. Person Pluralbeneplacebatisbeneplacebamini
3. Person Pluralbeneplacebantbeneplacebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacebobeneplacebor
2. Person Singularbeneplacebisbeneplacebere, beneplaceberis
3. Person Singularbeneplacebitbeneplacebitur
1. Person Pluralbeneplacebimusbeneplacebimur
2. Person Pluralbeneplacebitisbeneplacebimini
3. Person Pluralbeneplacebuntbeneplacebuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacui
2. Person Singularbeneplacuisti
3. Person Singularbeneplacuit
1. Person Pluralbeneplacuimus
2. Person Pluralbeneplacuistis
3. Person Pluralbeneplacuerunt, beneplacuere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacueram
2. Person Singularbeneplacueras
3. Person Singularbeneplacuerat
1. Person Pluralbeneplacueramus
2. Person Pluralbeneplacueratis
3. Person Pluralbeneplacuerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacuero
2. Person Singularbeneplacueris
3. Person Singularbeneplacuerit
1. Person Pluralbeneplacuerimus
2. Person Pluralbeneplacueritis
3. Person Pluralbeneplacuerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplaceambeneplacear
2. Person Singularbeneplaceasbeneplaceare, beneplacearis
3. Person Singularbeneplaceatbeneplaceatur
1. Person Pluralbeneplaceamusbeneplaceamur
2. Person Pluralbeneplaceatisbeneplaceamini
3. Person Pluralbeneplaceantbeneplaceantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacerembeneplacerer
2. Person Singularbeneplaceresbeneplacerere, beneplacereris
3. Person Singularbeneplaceretbeneplaceretur
1. Person Pluralbeneplaceremusbeneplaceremur
2. Person Pluralbeneplaceretisbeneplaceremini
3. Person Pluralbeneplacerentbeneplacerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacuerim
2. Person Singularbeneplacueris
3. Person Singularbeneplacuerit
1. Person Pluralbeneplacuerimus
2. Person Pluralbeneplacueritis
3. Person Pluralbeneplacuerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularbeneplacuissem
2. Person Singularbeneplacuisses
3. Person Singularbeneplacuisset
1. Person Pluralbeneplacuissemus
2. Person Pluralbeneplacuissetis
3. Person Pluralbeneplacuissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivbeneplacerebeneplacuisse
Passivbeneplaceri, beneplacerier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularbeneplacebeneplacere
3. Person Singular
2. Person Pluralbeneplacetebeneplacemini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularbeneplacetobeneplacetor
3. Person Singularbeneplacetobeneplacetor
2. Person Pluralbeneplacetote
3. Person Pluralbeneplacentobeneplacentor
PPP
 SingularPlural
Nominativbeneplacitum, beneplacitus, beneplacitabeneplacita, beneplacitae, beneplaciti
Genitivbeneplacitae, beneplaciti, beneplacitibeneplacitorum, beneplacitorum, beneplacitarum
Dativbeneplacito, beneplacito, beneplacitaebeneplacitis
Akkusativbeneplacitam, beneplacitum, beneplacitumbeneplacita, beneplacitos, beneplacitas
Ablativbeneplacita, beneplacito, beneplacitobeneplacitis
Vokativbeneplacita, beneplacitum, beneplacitebeneplaciti, beneplacita, beneplacitae
PPA
 SingularPlural
Nominativbeneplacensbeneplacentes, beneplacentia
Genitivbeneplacentisbeneplacentium, beneplacentum
Dativbeneplacentibeneplacentibus
Akkusativbeneplacentem, beneplacensbeneplacentes, beneplacentia
Ablativbeneplacente, beneplacentibeneplacentibus
Vokativbeneplacensbeneplacentes, beneplacentia
PFA
 SingularPlural
Nominativbeneplaciturum, beneplaciturus, beneplaciturabeneplacitura, beneplaciturae, beneplacituri
Genitivbeneplaciturae, beneplacituri, beneplacituribeneplaciturorum, beneplaciturorum, beneplaciturarum
Dativbeneplacituro, beneplacituro, beneplacituraebeneplacituris
Akkusativbeneplacituram, beneplaciturum, beneplaciturumbeneplacitura, beneplacituros, beneplacituras
Ablativbeneplacitura, beneplacituro, beneplaciturobeneplacituris
Vokativbeneplaciturum, beneplaciture, beneplaciturabeneplacitura, beneplaciturae, beneplacituri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativbeneplacendum, beneplacendus, beneplacendabeneplacenda, beneplacendae, beneplacendi
Genitivbeneplacendae, beneplacendi, beneplacendibeneplacendorum, beneplacendorum, beneplacendarum
Dativbeneplacendo, beneplacendo, beneplacendaebeneplacendis
Akkusativbeneplacendam, beneplacendum, beneplacendumbeneplacenda, beneplacendos, beneplacendas
Ablativbeneplacendo, beneplacendo, beneplacendabeneplacendis
Vokativbeneplacendum, beneplacende, beneplacendabeneplacenda, beneplacendae, beneplacendi
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum