Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Übersetzungen zu „allgemein üblich“

vulgaris (Adjektiv)
vulgaris, vulgaris, vulgare; vulgaris, vulgaris, vulgaris
gewöhnlich
allgemein
alltäglich
vulgär
gemein
üblich
landläufig
kein Form
cotidianus, cottidianus, diurnus
communis (Adjektiv)
communis, communis, commune; communis, communis, communis
gemeinsam
allgemein
gemeinschaftlich
öffentlich
üblich
gewöhnlich
vertraut
demokratisch
kein Form
generalis, commune, perpetualis, publicus, universalis
comunis (Adjektiv)
comunis, comunis, comune; comunis, comunis, comunis
gemeinsam
gemeinschaftlich
allgemein
üblich
gewöhnlich
neutral
unparteiisch
kein Form
comoinis, conmunis
generalis (Adjektiv)
generalis, generalis, generale; generalis, generalis, generalis || generalis, m.
allgemein
allgemein gültig
generell
umfassend
zum Geschlecht gehörig
General
kein Form
commune, communis, cunctalis, perpetualis, publicus
promiscuus (Adjektiv)
promiscuus, promiscua, promiscuum; promiscui, promiscuae, promiscui
gemischt
vermischt
unterschiedslos
allgemein
gemeinsam
ununterscheidbar
unterschiedslos
durcheinander
allgemein
gemeinsam
kein Form
chydaeus, commiscuus, communalis, intergerivus, miscellus
habitualis (Adjektiv)
habitualis, habitualis, habituale; habitualis, habitualis, habitualis
gewohnheitsmäßig
üblich
gewöhnlich
kein Form
habitudinalis
conventionalis (Adjektiv)
conventionalis, conventionalis, conventionale; conventionalis, conventionalis, conventionalis
konventionell
herkömmlich
üblich
vertragsgemäß
kein Form
tholicus (Adjektiv)
tholicus, tholica, tholicum; tholici, tholicae, tholici
katholisch
allgemein
umfassend
kein Form
assuetus (Adjektiv)
assuetus, assueta, assuetum; assueti, assuetae, assueti
gewohnt
üblich
gewöhnlich
vertraut
eingelebt
kein Form
adsuetus, consuetudinarius
adsuetus (Adjektiv)
adsuetus, adsueta, adsuetum; adsueti, adsuetae, adsueti
gewohnt
üblich
gebräuchlich
vertraut
angetan
kein Form
assuetus, consuetudinarius
catholice (Adverb)
allgemein
umfassend
katholisch
kein Form
consuetus (Adjektiv)
consuetus, consueta, consuetum; consueti, consuetae, consueti
gewohnt
üblich
gewöhnlich
vertraut
herkömmlich
kein Form
consuetudinarius (Adjektiv)
consuetudinarius, consuetudinaria, consuetudinarium; consuetudinarii, consuetudinariae, consuetudinarii
gewohnt
üblich
herkömmlich
traditionell
gewohnheitsmäßig
kein Form
usualis, adsuetus, assuetus, chydaeus, ordinarius
conventitius (Adjektiv)
conventitius, conventitia, conventitium; conventitii, conventitiae, conventitii
vereinbart
üblich
konventionell
zu einer Versammlung gehörig
kein Form
conventicius
universe (Adverb)
allgemein
insgesamt
gänzlich
im Allgemeinen
schlechthin
kein Form
oecumenicus (Adjektiv)
oecumenicus, oecumenica, oecumenicum; oecumenici, oecumenicae, oecumenici
ökumenisch
weltweit
allgemein
universell
kein Form
chydaeus (Adjektiv)
chydaeus, chydaea, chydaeum; chydaei, chydaeae, chydaei
gewöhnlich
alltäglich
üblich
gemein
vulgär
kein Form
commiscuus, communalis, consuetudinarius, intergerivus, ordinarius
universim (Adverb)
allgemein
im Allgemeinen
insgesamt
schlechthin
pauschal
kein Form
generaliter, plerumque, volgo
unversae (Adjektiv)
universus, universa, universum; universi, universae, universi
gesamt
ganz
allgemein
vollständig
sämtlich
kein Form
commiscuus (Adjektiv)
commiscuus, commiscua, commiscuum; commiscui, commiscuae, commiscui
vermischt
gemischt
gemeinsam
allgemein
unterschiedslos
kein Form
chydaeus, communalis, intergerivus, promiscuus, protritus
catholicus (Adjektiv)
catholicus, catholica, catholicum; catholici, catholicae, catholici
katholisch
allgemein
umfassend
rechtgläubig
kein Form
catholicus, vulgo
generaliter (Adverb)
im Allgemeinen
allgemein
generell
umfassend
kein Form
plerumque, universim, volgo
volgo (Adverb)
allgemein
gewöhnlich
öffentlich
überall
gemeinhin
kein Form
generaliter, plerumque, universim
puplicus (Adjektiv)
publicus, publica, publicum; publici, publicae, publici
öffentlich
staatlich
allgemein
gemeinschaftlich
amtlich
kein Form
forensis, publicus, civilis
communiter (Adverb)
gemeinsam
gemeinschaftlich
allgemein
einmütig
übereinstimmend
kein Form
plerumque
proverbialis (Adjektiv)
proverbialis, proverbialis, proverbiale; proverbialis, proverbialis, proverbialis
sprichwörtlich
wie ein Sprichwort
allgemein bekannt
kein Form
publicus (Adjektiv)
publicus, publica, publicum; publici, publicae, publici
öffentlich
staatlich
allgemein
gemeinschaftlich
amtlich
kein Form
puplicus, generalis, civilis, commune, communis
universaliter (Adverb)
universell
allgemein
umfassend
ausnahmslos
im Allgemeinen
kein Form
encyclicus (Adjektiv)
encyclicus, encyclica, encyclicum; encyclici, encyclicae, encyclici
enzyklisch
zirkulär
allgemein
umfassend
Enzyklika (als Substantiv)
kein Form
cotidianus (Adjektiv)
cotidianus, cotidiana, cotidianum; cotidiani, cotidianae, cotidiani
täglich
alltäglich
gewöhnlich
üblich
kein Form
cottidianus, diurnus, quotidianus, diarius, vulgaris
solere (Verb)
solere, soleo, solitus sum, -
gewohnt sein
pflegen
üblich sein
die Gewohnheit haben
kein Form
adsolere (Verb)
adsolere, adsoleo, adsolitus sum, -
gewohnt sein
pflegen
üblich sein
kein Form
conventicius (Adjektiv)
conventicius, conventicia, conventicium; conventicii, conventiciae, conventicii
zu einer Versammlung gehörig
eine Zusammenkunft betreffend
üblich
vereinbart
bedingt
kein Form
conventitius
frequens (Adjektiv)
frequens, frequens, frequens; frequentis, frequentis, frequentis
häufig
zahlreich
dicht
voll
gut besucht
gewöhnlich
üblich
kein Form
multus, numerosus
universalis (Adjektiv)
universalis, universalis, universale; universalis, universalis, universalis
allgemein
universell
gesamt
ganz
vollständig
alle betreffend
kein Form
generalis, commune, communis, perpetualis, publicus
suetus (Adjektiv)
suetus, sueta, suetum; sueti, suetae, sueti
gewohnt
vertraut
üblich
gewöhnlich
an etwas gewöhnt
kein Form
usualis (Adjektiv)
usualis, usualis, usuale; usualis, usualis, usualis
üblich
gewöhnlich
gebräuchlich
normal
regelmäßig
kein Form
consuetudinarius, profestus, bioticus, chydaeus, ordinarius
solitus (Adjektiv)
solitus, solita, solitum; soliti, solitae, soliti
üblich
gewohnt
gebräuchlich
gewöhnlich
üblicherweise
wie gewohnt
kein Form
usitatus, solitum
vulgatus (Adjektiv)
vulgatus, vulgata, vulgatum; vulgati, vulgatae, vulgati
allgemein bekannt
verbreitet
gewöhnlich
volkstümlich
vulgär
kein Form
ordinarius (Adjektiv)
ordinarius, ordinaria, ordinarium; ordinarii, ordinariae, ordinarii
ordentlich
regelmäßig
gewöhnlich
üblich
normal
der Ordnung gemäß
kein Form
chydaeus, consuetudinarius, demensus, dimensus, iustus
usitatus (Adjektiv)
usitatus, usitata, usitatum; usitati, usitatae, usitati
üblich
gebräuchlich
gewöhnlich
vertraut
alltäglich
gewohnt
herkömmlich
kein Form
solitus, solitum
communalis (Adjektiv)
communalis, communalis, communale; communalis, communalis, communalis
gemeinschaftlich
allgemein
öffentlich
kommunal
zum Gemeinwesen gehörig
kein Form
chydaeus, commiscuus, intergerivus, promiscuus, protritus
assolere (Verb)
assolere, assoleo, -, -
gewohnt sein
pflegen
üblich sein
gewöhnlich sein
kein Form
asplenon (Substantiv)
aspleni, n.
Streifenfarn (Asplenium)
Farn (allgemein)
kein Form
asplenos, asplenum
universalus (Adjektiv)
universalis, universalis, universale; universalis, universalis, universalis
universal
allgemein
umfassend
gesamt
kein Form
cunctalis (Adjektiv)
cunctalis, cunctalis, cunctale; cunctalis, cunctalis, cunctalis
allgemein
gesamt
universal
zu allen gehörig
kein Form
generalis
sollempnis (Adjektiv)
sollempnis, sollempnis, sollempne; sollempnis, sollempnis, sollempnis
feierlich
zeremoniell
festlich
feiertäglich
rituell
traditionell
heilig
religiös
üblich
herkömmlich
kein Form
solemnis, sollemnis, consacratus, consecratus, sacrosanctus
sollemnis (Adjektiv)
sollemnis, sollemnis, sollemne; sollemnis, sollemnis, sollemnis
feierlich
zeremoniell
förmlich
traditionell
üblich
religiös
heilig
festlich
gefeiert
jährlich
regelmäßig
kein Form
solemnis, sollempnis, consacratus, consecratus, sacrosanctus
conmunis (Adjektiv)
conmunis, conmunis, conmune; conmunis, conmunis, conmunis
gemeinsam
gemeinschaftlich
allgemein
öffentlich
unparteiisch
neutral
kein Form
comoinis, comunis
solemnis (Adjektiv)
solemnis, solemnis, solemne; solemnis, solemnis, solemnis
feierlich
zeremoniell
rituell
förmlich
heilig
religiös
traditionell
üblich
festlich
regelmäßig
etabliert
kein Form
sollemnis, sollempnis, consacratus, consecratus, sacrosanctus

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum