Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubo | procubor |
2. Person Singular | procubas | procubare, procubaris |
3. Person Singular | procubat | procubatur |
1. Person Plural | procubamus | procubamur |
2. Person Plural | procubatis | procubamini |
3. Person Plural | procubant | procubantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubabam | procubabar |
2. Person Singular | procubabas | procubabare, procubabaris |
3. Person Singular | procubabat | procubabatur |
1. Person Plural | procubabamus | procubabamur |
2. Person Plural | procubabatis | procubabamini |
3. Person Plural | procubabant | procubabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubabo | procubabor |
2. Person Singular | procubabis, procubueris | procubabere, procubaberis |
3. Person Singular | procubabit, procubuerit | procubabitur |
1. Person Plural | procubabimus, procubuerimus | procubabimur |
2. Person Plural | procubabitis, procubueritis | procubabimini |
3. Person Plural | procubuerint, procubabunt | procubabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubui, procubuique | — |
2. Person Singular | procubuisti | — |
3. Person Singular | procubuit | — |
1. Person Plural | procubuimus | — |
2. Person Plural | procubuistis | — |
3. Person Plural | procubuerunt, procubuere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubueram | — |
2. Person Singular | procubueras | — |
3. Person Singular | procubuerat | — |
1. Person Plural | procubueramus | — |
2. Person Plural | procubueratis | — |
3. Person Plural | procubuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubuero | — |
2. Person Singular | procubueris | — |
3. Person Singular | procubuerit | — |
1. Person Plural | procubuerimus | — |
2. Person Plural | procubueritis | — |
3. Person Plural | procubuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubem | procuber |
2. Person Singular | procubes | procubere, procuberis |
3. Person Singular | procubet | procubetur |
1. Person Plural | procubemus | procubemur |
2. Person Plural | procubetis | procubemini |
3. Person Plural | procubent | procubentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubarem | procubarer |
2. Person Singular | procubares | procubarere, procubareris |
3. Person Singular | procubaret | procubaretur |
1. Person Plural | procubaremus | procubaremur |
2. Person Plural | procubaretis | procubaremini |
3. Person Plural | procubarent | procubarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubuerim | — |
2. Person Singular | procubueris | — |
3. Person Singular | procubuerit | — |
1. Person Plural | procubuerimus | — |
2. Person Plural | procubueritis | — |
3. Person Plural | procubuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | procubuissem | — |
2. Person Singular | procubuisses | — |
3. Person Singular | procubuisset | — |
1. Person Plural | procubuissemus | — |
2. Person Plural | procubuissetis | — |
3. Person Plural | procubuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | procubare | procubuisse |
Passiv | procubari, procubarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | procuba | procubare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | procubate | procubamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | procubato | procubator |
3. Person Singular | procubato | procubator |
2. Person Plural | procubatote | — |
3. Person Plural | procubanto | procubantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | procubitum, procubitus, procubita | procubiti, procubita, procubitae |
Genitiv | procubiti, procubiti, procubitae | procubitarum, procubitorum, procubitorum |
Dativ | procubito, procubito, procubitae | procubitis |
Akkusativ | procubitam, procubitum, procubitum | procubitos, procubitas, procubita |
Ablativ | procubita, procubito, procubito | procubitis |
Vokativ | procubitum, procubite, procubita | procubiti, procubita, procubitae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | procubans | procubantes, procubantia |
Genitiv | procubantis | procubantium, procubantum |
Dativ | procubanti | procubantibus |
Akkusativ | procubans, procubantem | procubantia, procubantes |
Ablativ | procubante, procubanti | procubantibus |
Vokativ | procubans | procubantes, procubantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | procubiturum, procubiturus, procubitura | procubituri, procubitura, procubiturae |
Genitiv | procubituri, procubituri, procubiturae | procubiturarum, procubiturorum, procubiturorum |
Dativ | procubituro, procubituro, procubiturae | procubituris |
Akkusativ | procubiturum, procubiturum, procubituram | procubituras, procubitura, procubituros |
Ablativ | procubitura, procubituro, procubituro | procubituris |
Vokativ | procubiturum, procubiture, procubitura | procubituri, procubitura, procubiturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | procubandus, procubanda, procubandum | procubandi, procubanda, procubandae |
Genitiv | procubandi, procubandi, procubandae | procubandorum, procubandorum, procubandarum |
Dativ | procubando, procubando, procubandae | procubandis |
Akkusativ | procubandum, procubandum, procubandam | procubandas, procubanda, procubandos |
Ablativ | procubanda, procubando, procubando | procubandis |
Vokativ | procubandum, procubande, procubanda | procubandi, procubanda, procubandae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum