Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsum | — |
2. Person Singular | obes | — |
3. Person Singular | obest | — |
1. Person Plural | obsumus | — |
2. Person Plural | obestis | — |
3. Person Plural | obsunt, obsuntadsint, obsuntque | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | oberam | — |
2. Person Singular | oberas | — |
3. Person Singular | oberat | — |
1. Person Plural | oberamus | — |
2. Person Plural | oberatis | — |
3. Person Plural | oberant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obero | — |
2. Person Singular | oberis | — |
3. Person Singular | oberit | — |
1. Person Plural | oberimus | — |
2. Person Plural | oberitis | — |
3. Person Plural | oberint, oberunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | offui, obfui | — |
2. Person Singular | offuisti, obfuisti | — |
3. Person Singular | offuit, obfuit | — |
1. Person Plural | offuimus, obfuimus | — |
2. Person Plural | offuistis, obfuistis | — |
3. Person Plural | offuerunt, obfuerunt, offuere, obfuere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obfueram, offueram | — |
2. Person Singular | offueras, obfueras | — |
3. Person Singular | offuerat, obfuerat | — |
1. Person Plural | offueramus, obfueramus | — |
2. Person Plural | offueratis, obfueratis | — |
3. Person Plural | offuerant, obfuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | offuero, obfuero | — |
2. Person Singular | offueris, obfueris | — |
3. Person Singular | offuerit, obfuerit | — |
1. Person Plural | offuerimus, obfuerimus | — |
2. Person Plural | offueritis, obfueritis | — |
3. Person Plural | offuerint, obfuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obsim | — |
2. Person Singular | obsis | — |
3. Person Singular | obsit, obsititi | — |
1. Person Plural | obsimus | — |
2. Person Plural | obsitis | — |
3. Person Plural | obsint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | obforem, obessem | — |
2. Person Singular | obfores, obesses | — |
3. Person Singular | obesset, obessetque, obforet | — |
1. Person Plural | obforemus, obessemus | — |
2. Person Plural | obessetis, obforetis | — |
3. Person Plural | obforent, obessent | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | offuerim, obfuerim | — |
2. Person Singular | offueris, obfueris | — |
3. Person Singular | offuerit, obfuerit | — |
1. Person Plural | offuerimus, obfuerimus | — |
2. Person Plural | obfueritis, offueritis | — |
3. Person Plural | offuerint, obfuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | offuissem, obfuissem | — |
2. Person Singular | offuisses, obfuisses | — |
3. Person Singular | offuisset, obfuisset | — |
1. Person Plural | offuissemus, obfuissemus | — |
2. Person Plural | offuissetis, obfuissetis | — |
3. Person Plural | offuissent, obfuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | obesse | offuisse, obfuisse |
Passiv | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | obes | — |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | obeste | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | obesto | — |
3. Person Singular | obesto | — |
2. Person Plural | obestote | — |
3. Person Plural | obsunto | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | offutum, obfutum, offutus, obfutus, offuta, obfuta | offuti, obfuti, offuta, obfuta, offutae, obfutae |
Genitiv | offuti, obfuti, offuti, obfuti, offutae, obfutae | offutarum, obfutarum, offutorum, obfutorum, offutorum, obfutorum |
Dativ | offuto, obfuto, offuto, obfuto, offutae, obfutae | offutis, obfutis |
Akkusativ | offutam, obfutam, offutum, obfutum, offutum, obfutum | offutos, obfutos, offutas, obfutas, offuta, obfuta |
Ablativ | offuta, obfuta, offuto, obfuto, offuto, obfuto | offutis, obfutis |
Vokativ | offutum, obfutum, offute, obfute, offuta, obfuta | offuti, obfuti, offuta, obfuta, offutae, obfutae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | obens | obentes, obentia |
Genitiv | obentis | obentium |
Dativ | obenti | obentibus |
Akkusativ | obens, obentem | obentia, obentes |
Ablativ | obente, obenti | obentibus |
Vokativ | obens | obentia, obentes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | offuturum, obfuturum, offuturus, obfuturus, obfutura, offutura | obfuturi, offuturi, obfutura, offutura, obfuturae, offuturae |
Genitiv | obfuturi, offuturi, obfuturi, offuturi, obfuturae, offuturae | obfuturarum, offuturarum, offuturorum, obfuturorum, offuturorum, obfuturorum |
Dativ | offuturo, obfuturo, offuturo, obfuturo, obfuturae, offuturae | obfuturis, offuturis |
Akkusativ | offuturum, obfuturum, offuturum, obfuturum, obfuturam, offuturam | obfuturas, offuturas, obfutura, offutura, offuturos, obfuturos |
Ablativ | obfutura, offutura, offuturo, obfuturo, offuturo, obfuturo | obfuturis, offuturis |
Vokativ | offuturum, obfuturum, obfuture, offuture, obfutura, offutura | obfuturi, offuturi, obfutura, offutura, obfuturae, offuturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum