Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "miare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	laudemio, postumio, memmio, septimio, commio, septumio, mio, apodemio, opimio	mior, nimior
2. Person Singular	semias, mias	miare, miaris
3. Person Singular	miat	miatur
1. Person Plural	miamus	miamur
2. Person Plural	miatis	miamini
3. Person Plural	miant	miantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miabam	miabar
2. Person Singular	miabas	miabare, miabaris
3. Person Singular	miabat	miabatur
1. Person Plural	miabamus	miabamur
2. Person Plural	miabatis	miabamini
3. Person Plural	miabant	miabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miabo	miabor
2. Person Singular	miabis	miabere, miaberis
3. Person Singular	miabit	miabitur
1. Person Plural	miabimus	miabimur
2. Person Plural	miabitis	miabimini
3. Person Plural	miabunt	miabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miavi	—
2. Person Singular	miavisti	—
3. Person Singular	miavit	—
1. Person Plural	miavimus	—
2. Person Plural	miavistis	—
3. Person Plural	miavere, miare, miaverunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miaveram	—
2. Person Singular	miaveras	—
3. Person Singular	miaverat	—
1. Person Plural	miaveramus	—
2. Person Plural	miaveratis	—
3. Person Plural	miaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miavero	—
2. Person Singular	miaveris, miaris	—
3. Person Singular	miaverit	—
1. Person Plural	miaverimus	—
2. Person Plural	miaveritis	—
3. Person Plural	miaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miem	mier
2. Person Singular	mies	miere, mieris
3. Person Singular	miet	mietur
1. Person Plural	miemus	miemur
2. Person Plural	mietis	miemini
3. Person Plural	mient	mientur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miarem	miarer
2. Person Singular	miares	miarere, miareris
3. Person Singular	miaret	miaretur
1. Person Plural	miaremus	miaremur
2. Person Plural	miaretis	miaremini
3. Person Plural	miarent	miarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miaverim	—
2. Person Singular	miaveris, miaris	—
3. Person Singular	miaverit	—
1. Person Plural	miaverimus	—
2. Person Plural	miaveritis	—
3. Person Plural	miaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	miavissem	—
2. Person Singular	miavisses	—
3. Person Singular	miavisset	—
1. Person Plural	miavissemus	—
2. Person Plural	miavissetis	—
3. Person Plural	miavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	miare	miavisse
Passiv	miari, miarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	paromia, postumia, lumia, mia, boemia, testimia, mimia, opimia, ieremia	miare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	miate	miamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	miato	miator
3. Person Singular	miato	miator
2. Person Plural	miatote	—
3. Person Plural	mianto	miantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	miatus, miata, miatum	miati, miata, miatae
Genitiv	miati, miati, miatae	miatorum, miatorum, miatarum
Dativ	miato, miato, miatae	miatis
Akkusativ	miatum, miatum, miatam	miata, miatos, miatas
Ablativ	miata, miato, miato	miatis
Vokativ	miate, miata, miatum	miati, miata, miatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	mians	miantes, miantia
Genitiv	miantis	miantium, miantum
Dativ	mianti	miantibus
Akkusativ	mians, miantem	miantes, miantia
Ablativ	miante, mianti	miantibus
Vokativ	mians	miantes, miantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	miaturus, miatura, miaturum	miaturi, miatura, miaturae
Genitiv	miaturi, miaturi, miaturae	miaturorum, miaturorum, miaturarum
Dativ	miaturo, miaturo, miaturae	miaturis
Akkusativ	miaturum, miaturam, miaturum	miatura, miaturos, miaturas
Ablativ	miatura, miaturo, miaturo	miaturis
Vokativ	miatura, miaturum, miature	miaturi, miatura, miaturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	miandus, mianda, miandum	miandi, mianda, miandae
Genitiv	miandi, miandae, miandi	miandorum, miandorum, miandarum
Dativ	miando, miando, miandae	miandis
Akkusativ	miandam, miandum, miandum	mianda, miandos, miandas
Ablativ	mianda, miando, miando	miandis
Vokativ	mianda, miandum, miande	miandi, mianda, miandae

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	miatrix, midon	—
Genitiv	—	—
Dativ	mimini	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	miatrix, midon	—

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	mientium
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum