Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irrito | irritor |
2. Person Singular | irritas | irritare, irritaris, inritare |
3. Person Singular | irritat, inritat | irritatur, inritatur |
1. Person Plural | irritamus | inritamur, irritamur |
2. Person Plural | irritatis, inritatis | irritamini |
3. Person Plural | inritant, irritant | inritantur, irritantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritabam | irritabar |
2. Person Singular | irritabas | irritabare, irritabaris |
3. Person Singular | irritabat, inritabat | irritabatur |
1. Person Plural | irritabamus | irritabamur |
2. Person Plural | irritabatis | irritabamini |
3. Person Plural | irritabant | irritabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritabo | irritabor |
2. Person Singular | irritabis | irritabere, irritaberis |
3. Person Singular | irritabit | irritabitur |
1. Person Plural | irritabimus | irritabimur |
2. Person Plural | irritabitis | irritabimini |
3. Person Plural | irritabunt | irritabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritavi | — |
2. Person Singular | irritavisti | — |
3. Person Singular | inritauit, irritavit | — |
1. Person Plural | irritavimus | — |
2. Person Plural | irritavistis | — |
3. Person Plural | irritare, inritavere, inritare, irritaverunt, irritavere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritaveram | — |
2. Person Singular | irritaveras | — |
3. Person Singular | inritauerat, irritaverat | — |
1. Person Plural | irritaveramus | — |
2. Person Plural | irritaveratis | — |
3. Person Plural | inritaverant, irritaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritavero | — |
2. Person Singular | irritaveris, irritaris | — |
3. Person Singular | irritaverit | — |
1. Person Plural | irritaverimus | — |
2. Person Plural | inritaueritis, irritaveritis | — |
3. Person Plural | inritauerint, irritaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritem | irriter |
2. Person Singular | irrites | irritere, irriteris |
3. Person Singular | irritet, inritet | irritetur |
1. Person Plural | irritemus | irritemur |
2. Person Plural | irritetis | irritemini |
3. Person Plural | inritent, irritent | irritentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritarem | irritarer |
2. Person Singular | irritares | irritarere, irritareris |
3. Person Singular | inritaret, irritaret | inritaretur, irritaretur |
1. Person Plural | irritaremus | irritaremur |
2. Person Plural | irritaretis | irritaremini |
3. Person Plural | irritarent, inritarent | irritarentur, inritarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritaverim | — |
2. Person Singular | irritaveris, irritaris | — |
3. Person Singular | irritaverit | — |
1. Person Plural | irritaverimus | — |
2. Person Plural | inritaueritis, irritaveritis | — |
3. Person Plural | inritauerint, irritaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | irritavissem | — |
2. Person Singular | irritavisses | — |
3. Person Singular | irritavisset | — |
1. Person Plural | irritavissemus | — |
2. Person Plural | irritavissetis | — |
3. Person Plural | irritavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | inritare, irritare | irritavisse |
Passiv | irritari, irritarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | irrita | irritare, inritare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | irritate | irritamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | irritatoreis, irritato, inritato | irritator |
3. Person Singular | irritatoreis, irritato, inritato | irritator |
2. Person Plural | irritatote | — |
3. Person Plural | irritanto | irritantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irritatum, inritatus, irritatus, irritata, inritata, inritatum | irritatae, inritati, irritati, irritata, inritata |
Genitiv | irritatae, inritati, inritati, irritati, irritati | irritatorum, irritatorum, irritatarum |
Dativ | irritatae, inritato, inritato, irritato, irritato | inritatis, irritatis |
Akkusativ | inritatum, inritatum, inritatam, irritatam, irritatum, irritatum | inritata, inritatas, irritatos, irritatas, inritatos, irritata |
Ablativ | irritato, irritato, inritato, irritata, inritato, inritata | inritatis, irritatis |
Vokativ | irritatum, irritate, irritata, inritata, inritatum | irritatae, inritati, irritati, irritata, inritata |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inritans, irritans | irritantia, irritantes |
Genitiv | irritantis | irritantium, irritantum |
Dativ | irritanti | irritantibus, inritantibus |
Akkusativ | inritans, inritantem, irritans, irritantem | irritantia, irritantes |
Ablativ | irritanti, inritante, irritante | irritantibus, inritantibus |
Vokativ | inritans, irritans | irritantia, irritantes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | inritaturum, irritaturum, irritaturus, irritatura | irritaturae, irritaturi, irritatura |
Genitiv | irritaturi, irritaturi, irritaturae | irritaturorum, irritaturorum, irritaturarum |
Dativ | irritaturae, irritaturo, irritaturo | irritaturis |
Akkusativ | irritaturam, inritaturum, inritaturum, irritaturum, irritaturum | inritaturos, irritaturos, irritaturas, irritatura |
Ablativ | irritaturo, irritatura, irritaturo | irritaturis |
Vokativ | inritaturum, irritaturum, irritature, irritatura | irritaturae, irritaturi, irritatura |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | irritandum, inritandus, irritandus, irritanda | irritandae, irritandi, irritanda, inritandi |
Genitiv | irritandi, irritandi, inritandi, inritandi, irritandae | irritandorum, irritandorum, irritandarum |
Dativ | inritando, irritando, irritando, irritandae, inritando | irritandis, inritandis |
Akkusativ | irritandam, irritandum, irritandum, inritandam | irritandos, irritandas, irritanda |
Ablativ | inritando, inritando, irritanda, irritando, irritando | irritandis, inritandis |
Vokativ | irritandum, irritande, irritanda | irritandae, irritandi, irritanda, inritandi |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum