Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "invenire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinuenioinuenior
2. Person Singularinuenis, invenissimuminveniris
3. Person Singularinuenit, inuenituretfiatinvenitur, inuenitur
1. Person Pluralinuenimusinvenimur
2. Person Pluralinvenitisinvenimini
3. Person Pluralinueniuntinveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenbam, inueniebaminveniebar
2. Person Singularinveniebas, invenbasinveniebare, inveniebaris
3. Person Singularinvenbat, inueniebatinueniebatur
1. Person Pluralinvenbamus, inueniebamusinveniebamur
2. Person Pluralinveniebatis, invenbatisinveniebamini
3. Person Pluralinveniebant, invenbantinueniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinueniam, inveniboinvenibor, inveniar
2. Person Singularinvenibis, inueniesinveniberis, inveniere, invenieris
3. Person Singularinvenibit, invenied, inueniet, invenietqueinveniberit, inuenietur
1. Person Pluralinvenibimus, inveniemusinvenibimur, inveniemur
2. Person Pluralinvenibitis, inuenietisinvenibimini, inveniemini
3. Person Pluralinvenibunt, inuenientinvenientur, invenibuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinveniliter, inueni, inveniedo, invenieam
2. Person Singularinvenisti
3. Person Singularinuenituret, inuenit
1. Person Pluralinuenimus
2. Person Pluralinuenistis
3. Person Pluralinuenerunt, inuenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinveneram
2. Person Singularinveneras
3. Person Singularinuenerat
1. Person Pluralinveneramus
2. Person Pluralinveneratis
3. Person Pluralinuenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenero
2. Person Singularinueneris
3. Person Singularquodinvenerit, inuenerit
1. Person Pluralinvenerimus
2. Person Pluralinveneritiscapiatur, inueneritis
3. Person Pluralinuenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinueniaminveniar
2. Person Singularinueniasinveniare, inveniaris
3. Person Singularinueniatinveniatur
1. Person Pluralinveniamusinveniamur
2. Person Pluralinveniatisinveniamini
3. Person Pluralinveniantinveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenireminvenirer
2. Person Singularinveniresinvenirere, invenireris
3. Person Singularinueniretinueniretur
1. Person Pluralinveniremusinveniremur
2. Person Pluralinveniretisinveniremini
3. Person Pluralinuenirentinuenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinuenerim
2. Person Singularinueneris
3. Person Singularquodinvenerit, inuenerit
1. Person Pluralinvenerimus
2. Person Pluralinveneritiscapiatur, inueneritis
3. Person Pluralinuenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularinvenissem
2. Person Singularinvenisses
3. Person Singularinuenisset
1. Person Pluralinvenissemus
2. Person Pluralinvenissetis
3. Person Pluralinuenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivinuenire, inveniredifficileinuenisse
Passivinvenirier, inueniri
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularinueni, inveniedo, invenieam, inveniliterinveniredifficile, inuenire
3. Person Singular
2. Person Pluralinveniteinvenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularinvenitoinvenitor
3. Person Singularinvenitoinvenitor
2. Person Pluralinvenitote
3. Person Pluralinveniuntoinveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativinuentum, inuentus, inuentainuenta, inuentae, inuenti
Genitivinuentae, inuenti, inuentiinventarum, inventorum, inventorum
Dativinuento, inuento, inuentaeinuentis
Akkusativinuentum, inuentum, inuentaminuenta, inuentas, inventos
Ablativinuenta, inuento, inuentoinuentis
Vokativinuenta, inuentum, inventeinuenta, inuentae, inuenti
PPA
 SingularPlural
Nominativinueniensinvenientia, invenientes
Genitivinvenientisinvenientium, invenientum
Dativinvenientiinvenientibus
Akkusativinvenientem, inueniensinvenientia, invenientes
Ablativinvenienti, invenienteinvenientibus
Vokativinueniensinvenientia, invenientes
PFA
 SingularPlural
Nominativinuenturus, inuentura, inuenturuminventurae, inuentura, inventuri
Genitivinventurae, inventuri, inventuriinventurorum, inventurorum, inventurarum
Dativinventuro, inventuro, inventuraeinventuris
Akkusativinventuram, inuenturum, inuenturuminuentura, inuenturos, inventuras
Ablativinventuro, inventuro, inuenturainventuris
Vokativinuentura, inventure, inuenturuminventuri, inventurae, inuentura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativinvenienda, inveniundum, inueniendum, inveniendus, inveniundus, inveniundainveniundae, inueniendi, invenienda, inveniundi, inveniendae, inveniunda
Genitivinveniundae, inueniendi, inueniendi, inveniundi, inveniendae, inveniundiinveniundorum, inveniundorum, inveniundarum, inveniendorum, inveniendorum, inveniendarum
Dativinveniundo, inveniundae, inveniendo, inveniendo, inveniendae, inveniundoinveniendis, inveniundis
Akkusativinveniundam, inveniundum, inveniundum, inueniendum, inueniendum, inveniendaminveniunda, inveniundos, inveniundas, invenienda, inveniendos, inveniendas
Ablativinveniundo, inveniundo, inveniendo, invenienda, inveniendo, inveniundainveniendis, inveniundis
Vokativinveniende, invenienda, inveniundum, inveniunde, inueniendum, inveniundainveniundae, inueniendi, invenienda, inveniundi, inveniendae, inveniunda
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum