Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "intendere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendointendor
2. Person Singularintendisintenderis
3. Person Singularintendit, intenditque, indenditintenditur
1. Person Pluralintendimusintendimur
2. Person Pluralintenditisintendimini
3. Person Pluralintenduntintenduntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendebamintendebar
2. Person Singularintendebasintendebare, intendebaris
3. Person Singularintendebatintendebatur
1. Person Pluralintendebamusintendebamur
2. Person Pluralintendebatisintendebamini
3. Person Pluralintendebantintendebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendamintendar
2. Person Singularintendesintenderis, intendere, intendereanimum
3. Person Singularintendetintendetur
1. Person Pluralintendemusintendemur
2. Person Pluralintendetisintendemini
3. Person Pluralintendentintendentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendi
2. Person Singularintendisti
3. Person Singularintendit, intenditque, indendit
1. Person Pluralintendimus
2. Person Pluralintendistis
3. Person Pluralintendere, intenderunt, intendereanimum
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintenderam
2. Person Singularintenderas
3. Person Singularintenderat
1. Person Pluralintenderamus
2. Person Pluralintenderatis
3. Person Pluralintenderant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendero
2. Person Singularintenderis
3. Person Singularintenderit
1. Person Pluralintenderimus
2. Person Pluralintenderitis
3. Person Pluralintenderint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendamintendar
2. Person Singularintendasintendare, intendaris
3. Person Singularintendatintendatur
1. Person Pluralintendamusintendamur
2. Person Pluralintendatisintendamini
3. Person Pluralintendantintendantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintenderemintenderer
2. Person Singularintenderesintenderere, intendereris
3. Person Singularintenderetintenderetur
1. Person Pluralintenderemusintenderemur
2. Person Pluralintenderetisintenderemini
3. Person Pluralintenderent, intenderentqueintenderentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintenderim
2. Person Singularintenderis
3. Person Singularintenderit
1. Person Pluralintenderimus
2. Person Pluralintenderitis
3. Person Pluralintenderint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularintendissem
2. Person Singularintendisses
3. Person Singularintendisset
1. Person Pluralintendissemus
2. Person Pluralintendissetis
3. Person Pluralintendissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivintendere, intendereanimumintendisse
Passivintendier, intendi
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularintendeintendere, intendereanimum
3. Person Singular
2. Person Pluralintenditeintendimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularintenditointenditor
3. Person Singularintenditointenditor
2. Person Pluralintenditote
3. Person Pluralintenduntointenduntor
PPP
 SingularPlural
Nominativintentum, intentus, intentaintentae, intenti, intenta
Genitivintentae, intenti, intentiintentorum, intentorum, intentarum
Dativintento, intentae, intentointentis
Akkusativintentam, intentum, intentumintenta, intentos, intentas
Ablativintento, intento, intentaintentis
Vokativintentum, intente, intentaintentae, intenti, intenta
PPA
 SingularPlural
Nominativintendensintendentia, intendentes
Genitivintendentisintendentium, intendentum
Dativintendentiintendentibus
Akkusativintendens, intendentemintendentes, intendentia
Ablativintendenti, intendenteintendentibus
Vokativintendensintendentia, intendentes
PFA
 SingularPlural
Nominativintenturum, intenturus, intenturaintenturae, intenturi, intentura
Genitivintenturae, intenturi, intenturiintenturorum, intenturorum, intenturarum
Dativintenturae, intenturo, intenturointenturis
Akkusativintenturam, intenturum, intenturumintenturos, intenturas, intentura
Ablativintenturo, intenturo, intenturaintenturis
Vokativintenturum, intenture, intenturaintenturae, intenturi, intentura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativintendendum, intendundum, intendendus, intendenda, intendundus, intendundaintendendae, intendundae, intendendi, intendundi, intendenda, intendunda
Genitivintendundae, intendendi, intendendi, intendundi, intendundi, intendendaeintendendorum, intendendorum, intendundorum, intendundorum, intendendarum, intendundarum
Dativintendendae, intendundo, intendundae, intendendo, intendendo, intendundointendendis, intendundis
Akkusativintendendam, intendundam, intendendum, intendendum, intendundum, intendundumintendunda, intendendos, intendundos, intendendas, intendundas, intendenda
Ablativintendendo, intendundo, intendundo, intendenda, intendunda, intendendointendendis, intendundis
Vokativintendendum, intendende, intendundum, intendunde, intendenda, intendundaintendendae, intendundae, intendendi, intendundi, intendenda, intendunda

Adverb

 Grundform
Positivintendenter
Komparativ
Superlativ
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum