Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "emendicare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicoemendicor
2. Person Singularemendicasemendicare, emendicaris
3. Person Singularemendicatemendicatur
1. Person Pluralemendicamusemendicamur
2. Person Pluralemendicatisemendicamini
3. Person Pluralemendicantemendicantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicabamemendicabar
2. Person Singularemendicabasemendicabare, emendicabaris
3. Person Singularemendicabatemendicabatur
1. Person Pluralemendicabamusemendicabamur
2. Person Pluralemendicabatisemendicabamini
3. Person Pluralemendicabantemendicabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicaboemendicabor
2. Person Singularemendicabisemendicabere, emendicaberis
3. Person Singularemendicabitemendicabitur
1. Person Pluralemendicabimusemendicabimur
2. Person Pluralemendicabitisemendicabimini
3. Person Pluralemendicabuntemendicabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicavi
2. Person Singularemendicavisti
3. Person Singularemendicavit
1. Person Pluralemendicavimus
2. Person Pluralemendicavistis
3. Person Pluralemendicare, emendicaverunt, emendicavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicaveram
2. Person Singularemendicaveras
3. Person Singularemendicaverat
1. Person Pluralemendicaveramus
2. Person Pluralemendicaveratis
3. Person Pluralemendicaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicavero
2. Person Singularemendicaveris, emendicaris
3. Person Singularemendicaverit
1. Person Pluralemendicaverimus
2. Person Pluralemendicaveritis
3. Person Pluralemendicaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicememendicer
2. Person Singularemendicesemendicere, emendiceris
3. Person Singularemendicetemendicetur
1. Person Pluralemendicemusemendicemur
2. Person Pluralemendicetisemendicemini
3. Person Pluralemendicentemendicentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicarememendicarer
2. Person Singularemendicaresemendicareris, emendicarere
3. Person Singularemendicaretemendicaretur
1. Person Pluralemendicaremusemendicaremur
2. Person Pluralemendicaretisemendicaremini
3. Person Pluralemendicarentemendicarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicaverim
2. Person Singularemendicaveris, emendicaris
3. Person Singularemendicaverit
1. Person Pluralemendicaverimus
2. Person Pluralemendicaveritis
3. Person Pluralemendicaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemendicavissem
2. Person Singularemendicavisses
3. Person Singularemendicavisset
1. Person Pluralemendicavissemus
2. Person Pluralemendicavissetis
3. Person Pluralemendicavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivemendicareemendicavisse
Passivemendicari, emendicarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularemendicaemendicare
3. Person Singular
2. Person Pluralemendicateemendicamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularemendicatoemendicator
3. Person Singularemendicatoemendicator
2. Person Pluralemendicatote
3. Person Pluralemendicantoemendicantor
PPP
 SingularPlural
Nominativemendicatum, emendicatus, emendicataemendicatae, emendicati, emendicata
Genitivemendicati, emendicati, emendicataeemendicatorum, emendicatorum, emendicatarum
Dativemendicatae, emendicato, emendicatoemendicatis
Akkusativemendicatam, emendicatum, emendicatumemendicatos, emendicatas, emendicata
Ablativemendicato, emendicata, emendicatoemendicatis
Vokativemendicatum, emendicate, emendicataemendicatae, emendicati, emendicata
PPA
 SingularPlural
Nominativemendicansemendicantia, emendicantes
Genitivemendicantisemendicantium, emendicantum
Dativemendicantiemendicantibus
Akkusativemendicans, emendicantememendicantia, emendicantes
Ablativemendicanti, emendicanteemendicantibus
Vokativemendicansemendicantia, emendicantes
PFA
 SingularPlural
Nominativemendicaturum, emendicaturus, emendicaturaemendicaturae, emendicaturi, emendicatura
Genitivemendicaturi, emendicaturi, emendicaturaeemendicaturorum, emendicaturorum, emendicaturarum
Dativemendicaturo, emendicaturo, emendicaturaeemendicaturis
Akkusativemendicaturam, emendicaturum, emendicaturumemendicaturos, emendicaturas, emendicatura
Ablativemendicatura, emendicaturo, emendicaturoemendicaturis
Vokativemendicaturum, emendicature, emendicaturaemendicaturae, emendicaturi, emendicatura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativemendicandum, emendicandus, emendicandaemendicandi, emendicanda, emendicandae
Genitivemendicandi, emendicandi, emendicandaeemendicandorum, emendicandarum, emendicandorum
Dativemendicando, emendicando, emendicandaeemendicandis
Akkusativemendicandam, emendicandum, emendicandumemendicandos, emendicandas, emendicanda
Ablativemendicanda, emendicando, emendicandoemendicandis
Vokativemendicandum, emendicande, emendicandaemendicandae, emendicandi, emendicanda
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum