Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudico | diiudicor |
2. Person Singular | diiudicas | diiudicaris, diiudicare |
3. Person Singular | diiudicat | diiudicatur |
1. Person Plural | diiudicamus | diiudicamur |
2. Person Plural | diiudicatis | diiudicamini |
3. Person Plural | diiudicant | diiudicantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicabam | diiudicabar |
2. Person Singular | diiudicabas | diiudicabare, diiudicabaris |
3. Person Singular | diiudicabat | diiudicabatur |
1. Person Plural | diiudicabamus | diiudicabamur |
2. Person Plural | diiudicabatis | diiudicabamini |
3. Person Plural | diiudicabant | diiudicabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicabo | diiudicabor |
2. Person Singular | diiudicabis | diiudicabere, diiudicaberis |
3. Person Singular | diiudicabit | diiudicabitur |
1. Person Plural | diiudicabimus | diiudicabimur |
2. Person Plural | diiudicabitis | diiudicabimini |
3. Person Plural | diiudicabunt | diiudicabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicavi | — |
2. Person Singular | diiudicavisti | — |
3. Person Singular | diiudicavit | — |
1. Person Plural | diiudicavimus | — |
2. Person Plural | diiudicavistis | — |
3. Person Plural | diiudicaverunt, diiudicare, diiudicavere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicaveram | — |
2. Person Singular | diiudicaveras | — |
3. Person Singular | diiudicaverat | — |
1. Person Plural | diiudicaveramus | — |
2. Person Plural | diiudicaveratis | — |
3. Person Plural | diiudicaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicavero | — |
2. Person Singular | diiudicaris, diiudicaveris | — |
3. Person Singular | diiudicaverit | — |
1. Person Plural | diiudicaverimus | — |
2. Person Plural | diiudicaveritis | — |
3. Person Plural | diiudicaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicem | diiudicer |
2. Person Singular | diiudices | diiudicere, diiudiceris |
3. Person Singular | diiudicet | diiudicetur |
1. Person Plural | diiudicemus | diiudicemur |
2. Person Plural | diiudicetis | diiudicemini |
3. Person Plural | diiudicent | diiudicentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicarem | diiudicarer |
2. Person Singular | diiudicares | diiudicarere, diiudicareris |
3. Person Singular | diiudicaret | diiudicaretur |
1. Person Plural | diiudicaremus | diiudicaremur |
2. Person Plural | diiudicaretis | diiudicaremini |
3. Person Plural | diiudicarent | diiudicarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicaverim | — |
2. Person Singular | diiudicaris, diiudicaveris | — |
3. Person Singular | diiudicaverit | — |
1. Person Plural | diiudicaverimus | — |
2. Person Plural | diiudicaveritis | — |
3. Person Plural | diiudicaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | diiudicavissem | — |
2. Person Singular | diiudicavisses | — |
3. Person Singular | diiudicasset, diiudicavisset | — |
1. Person Plural | diiudicavissemus | — |
2. Person Plural | diiudicavissetis | — |
3. Person Plural | diiudicavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | diiudicare | diiudicavisse |
Passiv | diiudicari, diiudicarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | diiudica | diiudicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | diiudicate | diiudicamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | diiudicato | diiudicator |
3. Person Singular | diiudicato | diiudicator |
2. Person Plural | diiudicatote | — |
3. Person Plural | diiudicanto | diiudicantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | diiudicatus, diiudicata, diiudicatum | diiudicati, diiudicata, diiudicatae |
Genitiv | diiudicati, diiudicati, diiudicatae | diiudicatorum, diiudicatorum, diiudicatarum |
Dativ | diiudicato, diiudicato, diiudicatae | diiudicatis |
Akkusativ | diiudicatum, diiudicatum, diiudicatam | diiudicatas, diiudicata, diiudicatos |
Ablativ | diiudicata, diiudicato, diiudicato | diiudicatis |
Vokativ | diiudicatum, diiudicate, diiudicata | diiudicati, diiudicata, diiudicatae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | diiudicans | diiudicantes, diiudicantia |
Genitiv | diiudicantis | diiudicantium, diiudicantum |
Dativ | diiudicanti | diiudicantibus |
Akkusativ | diiudicans, diiudicantem | diiudicantes, diiudicantia |
Ablativ | diiudicante, diiudicanti | diiudicantibus |
Vokativ | diiudicans | diiudicantes, diiudicantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | diiudicaturus, diiudicatura, diiudicaturum | diiudicaturi, diiudicatura, diiudicaturae |
Genitiv | diiudicaturi, diiudicaturi, diiudicaturae | diiudicaturorum, diiudicaturorum, diiudicaturarum |
Dativ | diiudicaturo, diiudicaturo, diiudicaturae | diiudicaturis |
Akkusativ | diiudicaturum, diiudicaturum, diiudicaturam | diiudicatura, diiudicaturos, diiudicaturas |
Ablativ | diiudicatura, diiudicaturo, diiudicaturo | diiudicaturis |
Vokativ | diiudicature, diiudicatura, diiudicaturum | diiudicaturi, diiudicatura, diiudicaturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | diiudicandus, diiudicanda, diiudicandum | diiudicandi, diiudicanda, diiudicandae |
Genitiv | diiudicandi, diiudicandi, diiudicandae | diiudicandorum, diiudicandorum, diiudicandarum |
Dativ | diiudicando, diiudicando, diiudicandae | diiudicandis |
Akkusativ | diiudicandum, diiudicandam, diiudicandum | diiudicanda, diiudicandos, diiudicandas |
Ablativ | diiudicanda, diiudicando, diiudicando | diiudicandis |
Vokativ | diiudicanda, diiudicandum, diiudicande | diiudicandi, diiudicanda, diiudicandae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum