Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conicio | conicior |
2. Person Singular | coiceis, conicis | coniceris |
3. Person Singular | conicit | conicitur |
1. Person Plural | conicimus | conicimur |
2. Person Plural | conicitis | conicimini |
3. Person Plural | coniciunt | coniciuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | coniciebam | coniciebar |
2. Person Singular | coniciebas | coniciebare, coniciebaris |
3. Person Singular | coniciebat | coniciebatur |
1. Person Plural | coniciebamus | coniciebamur |
2. Person Plural | coniciebatis | coniciebamini |
3. Person Plural | coniciebant | coniciebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | coniciam | coniciar |
2. Person Singular | conicies | coniciere, conicieris |
3. Person Singular | coniciet | conicietur |
1. Person Plural | coniciemus | coniciemur |
2. Person Plural | conicietis | coniciemini |
3. Person Plural | conicient | conicientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conjeci | — |
2. Person Singular | conjecisti | — |
3. Person Singular | conjecit | — |
1. Person Plural | conjecimus | — |
2. Person Plural | conjecistis | — |
3. Person Plural | conjecerunt, conjecere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conjeceram | — |
2. Person Singular | conjeceras | — |
3. Person Singular | conjecerat | — |
1. Person Plural | conjeceramus | — |
2. Person Plural | conjeceratis | — |
3. Person Plural | conjecerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conjecero | — |
2. Person Singular | conjeceris | — |
3. Person Singular | conjecerit | — |
1. Person Plural | conjecerimus | — |
2. Person Plural | conjeceritis | — |
3. Person Plural | conjecerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | coniciam | coniciar |
2. Person Singular | conicias | coniciare, coniciaris |
3. Person Singular | coniciat | coniciatur |
1. Person Plural | coniciamus | coniciamur |
2. Person Plural | coniciatis | coniciamini |
3. Person Plural | coniciant | coniciantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conicerem | conicerer |
2. Person Singular | coniceres | conicerere, conicereris |
3. Person Singular | coniceret | coniceretur |
1. Person Plural | coniceremus | coniceremur |
2. Person Plural | coniceretis | coniceremini |
3. Person Plural | conicerent | conicerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conjecerim | — |
2. Person Singular | conjeceris | — |
3. Person Singular | conjecerit | — |
1. Person Plural | conjecerimus | — |
2. Person Plural | conjeceritis | — |
3. Person Plural | conjecerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conjecissem | — |
2. Person Singular | conjecisses | — |
3. Person Singular | conjecisset | — |
1. Person Plural | conjecissemus | — |
2. Person Plural | conjecissetis | — |
3. Person Plural | conjecissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | conicere | conjecisse |
Passiv | conicier, conici | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conice | conicere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conicite | conicimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conicito | conicitor |
3. Person Singular | conicito | conicitor |
2. Person Plural | conicitote | — |
3. Person Plural | conicunto | conicuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | coniectum, coniectus, conjecta | conjectae, conjecti, conjecta |
Genitiv | conjecti, conjecti, conjectae | conjectorum, conjectorum, conjectarum |
Dativ | conjectae, coniecto, coniecto | conjectis |
Akkusativ | conjectam, coniectum, coniectum | conjectos, conjectas, conjecta |
Ablativ | coniecto, conjecta, coniecto | conjectis |
Vokativ | coniectum, conjecte, conjecta | conjectae, conjecti, conjecta |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | coniciens | conicientia, conicientes |
Genitiv | conicientis | conicientium, conicientum |
Dativ | conicienti | conicientibus |
Akkusativ | coniciens, conicientem | conicientia, conicientes |
Ablativ | conicienti, coniciente | conicientibus |
Vokativ | coniciens | conicientia, conicientes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conjecturum, conjecturus, coniectura | coniecturae, conjecturi, coniectura |
Genitiv | conjecturi, conjecturi, coniecturae | conjecturorum, conjecturorum, conjecturarum |
Dativ | coniecturae, conjecturo, conjecturo | conjecturis |
Akkusativ | conjecturam, conjecturum, conjecturum | conjecturos, conjecturas, coniectura |
Ablativ | conjecturo, coniectura, conjecturo | conjecturis |
Vokativ | conjecturum, conjecture, coniectura | coniecturae, conjecturi, coniectura |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | coniciendum, coniciundum, coniciendus, conicienda, coniciundus, coniciunda | coniciundae, coniciendi, coniciundi, conicienda, coniciunda, coniciendae |
Genitiv | coniciendi, coniciendi, coniciundi, coniciundi, coniciendae, coniciundae | coniciendorum, coniciundorum, coniciundorum, coniciendarum, coniciundarum, coniciendorum |
Dativ | coniciundae, coniciendo, coniciendo, coniciundo, coniciundo, coniciendae | coniciendis, coniciundis |
Akkusativ | coniciendam, coniciundam, coniciendum, coniciendum, coniciundum, coniciundum | coniciendos, coniciundos, coniciendas, coniciundas, conicienda, coniciunda |
Ablativ | coniciundo, conicienda, coniciunda, coniciendo, coniciendo, coniciundo | coniciendis, coniciundis |
Vokativ | coniciendum, coniciende, coniciundum, coniciunde, conicienda, coniciunda | coniciendae, coniciundae, coniciendi, coniciundi, conicienda, coniciunda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum