Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "confictare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconficto, confictoreisconfictor
2. Person Singularconfictasconfictare, confictaris
3. Person Singularconfictatconfictatur
1. Person Pluralconfictamusconfictamur
2. Person Pluralconfictatisconfictamini
3. Person Pluralconfictantconfictantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictabamconfictabar
2. Person Singularconfictabasconfictabare, confictabaris
3. Person Singularconfictabatconfictabatur
1. Person Pluralconfictabamusconfictabamur
2. Person Pluralconfictabatisconfictabamini
3. Person Pluralconfictabantconfictabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictaboconfictabor
2. Person Singularconfictabisconfictabere, confictaberis
3. Person Singularconfictabitconfictabitur
1. Person Pluralconfictabimusconfictabimur
2. Person Pluralconfictabitisconfictabimini
3. Person Pluralconfictabuntconfictabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictavi
2. Person Singularconfictavisti
3. Person Singularconfictavit
1. Person Pluralconfictavimus
2. Person Pluralconfictavistis
3. Person Pluralconfictare, confictaverunt, confictavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictaveram
2. Person Singularconfictaveras
3. Person Singularconfictaverat
1. Person Pluralconfictaveramus
2. Person Pluralconfictaveratis
3. Person Pluralconfictaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictavero
2. Person Singularconfictaveris, confictaris
3. Person Singularconfictaverit
1. Person Pluralconfictaverimus
2. Person Pluralconfictaveritis
3. Person Pluralconfictaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictemconficter
2. Person Singularconfictesconfictere, conficteris
3. Person Singularconfictetconfictetur
1. Person Pluralconfictemusconfictemur
2. Person Pluralconfictetisconfictemini
3. Person Pluralconfictentconfictentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictaremconfictarer
2. Person Singularconfictaresconfictarere, confictareris
3. Person Singularconfictaretconfictaretur
1. Person Pluralconfictaremusconfictaremur
2. Person Pluralconfictaretisconfictaremini
3. Person Pluralconfictarentconfictarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictaverim
2. Person Singularconfictaris, confictaveris
3. Person Singularconfictaverit
1. Person Pluralconfictaverimus
2. Person Pluralconfictaveritis
3. Person Pluralconfictaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconfictavissem
2. Person Singularconfictavisses
3. Person Singularconfictavisset
1. Person Pluralconfictavissemus
2. Person Pluralconfictavissetis
3. Person Pluralconfictavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconfictareconfictavisse
Passivconfictari, confictarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconfictaconfictare
3. Person Singular
2. Person Pluralconfictateconfictamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconfictatoconfictator
3. Person Singularconfictatoconfictator
2. Person Pluralconfictatote
3. Person Pluralconfictantoconfictantor
PPP
 SingularPlural
Nominativconfictatum, confictatus, confictataconfictatae, confictati, confictata
Genitivconfictatae, confictati, confictaticonfictatorum, confictatorum, confictatarum
Dativconfictato, confictato, confictataeconfictatis
Akkusativconfictatam, confictatum, confictatumconfictata, confictatos, confictatas
Ablativconfictato, confictato, confictataconfictatis
Vokativconfictatum, confictate, confictataconfictata, confictatae, confictati
PPA
 SingularPlural
Nominativconfictansconfictantia, confictantes
Genitivconfictantisconfictantium, confictantum
Dativconfictanticonfictantibus
Akkusativconfictans, confictantemconfictantes, confictantia
Ablativconfictanti, confictanteconfictantibus
Vokativconfictansconfictantes, confictantia
PFA
 SingularPlural
Nominativconfictaturum, confictaturus, confictaturaconfictaturae, confictaturi, confictatura
Genitivconfictaturae, confictaturi, confictaturiconfictaturorum, confictaturorum, confictaturarum
Dativconfictaturo, confictaturae, confictaturoconfictaturis
Akkusativconfictaturam, confictaturum, confictaturumconfictatura, confictaturos, confictaturas
Ablativconfictaturo, confictaturo, confictaturaconfictaturis
Vokativconfictaturum, confictature, confictaturaconfictaturae, confictaturi, confictatura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativconfictandum, confictandus, confictandaconfictandae, confictandi, confictanda
Genitivconfictandae, confictandi, confictandiconfictandorum, confictandorum, confictandarum
Dativconfictandae, confictando, confictandoconfictandis
Akkusativconfictandam, confictandum, confictandumconfictandos, confictandas, confictanda
Ablativconfictando, confictando, confictandaconfictandis
Vokativconfictandum, confictande, confictandaconfictandae, confictandi, confictanda
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum