Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concieo, concio | concieor, concior |
2. Person Singular | concis, concis | concire, conciris, conciris |
3. Person Singular | concit, concit, concitibantur, concitire, concitiri | concitur, concitur |
1. Person Plural | concimus, concimus | concimur, concimur |
2. Person Plural | concitisque, concitis, concitis | concimini, concimini |
3. Person Plural | conciunt, concieunt | conciuntur, concieuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concibam, conciebam, conciebam, concbam | concibar, conciebar |
2. Person Singular | conciebas, concibas, conciebas, concbas | concibare, concibaris, conciebare, conciebaris |
3. Person Singular | concbat, conciebat, concibat, conciebat | conciebatur, concibatur |
1. Person Plural | concibamus, conciebamus, conciebamus, concbamus | concibamur, conciebamur |
2. Person Plural | conciebatis, concbatis, conciebatis, concibatis | concibamini, conciebamini |
3. Person Plural | concibant, conciebant, conciebant, concbant | concibantur, conciebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciam, conciam, concibo | concibor, conciar |
2. Person Singular | concies, concibis, concieris, concies, conciveris | conciberis, conciere, concibere, concieris |
3. Person Singular | conciet, concibit, conciet, conciverit | conciberit, concietur, concibitur |
1. Person Plural | concibimus, conciemus, conciverimus, conciemus | concibimur, conciemur |
2. Person Plural | concietis, concibitis, concietis, conciveritis | concibimini, conciemini |
3. Person Plural | concient, concient, conciverint, concibunt | concientur, concibuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concivi, concivi | — |
2. Person Singular | concivisti, concivisti | — |
3. Person Singular | conciuit, conciuit | — |
1. Person Plural | concivimus, concivimus | — |
2. Person Plural | concivistis, concivistis | — |
3. Person Plural | conciverunt, concivere, conciverunt, conciere, concivere, conciere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciveram, conciveram | — |
2. Person Singular | conciveras, conciveras | — |
3. Person Singular | concierat, concierat, conciuerat, conciuerat, conciueratque | — |
1. Person Plural | conciveramus, conciveramus | — |
2. Person Plural | conciveratis, conciveratis | — |
3. Person Plural | conciverant, conciverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concivero | — |
2. Person Singular | conciveris, concieris | — |
3. Person Singular | conciverit | — |
1. Person Plural | conciverimus | — |
2. Person Plural | conciveritis | — |
3. Person Plural | conciverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciam, concieam | conciear, conciar |
2. Person Singular | concieas, concias | conciare, conciaris, conciare, conciaris |
3. Person Singular | concieat, conciat | conciatur, conciatur |
1. Person Plural | conciamus, concieamus | conciamur, conciamur |
2. Person Plural | conciatis, concieatis | conciamini, conciamini |
3. Person Plural | conciant, concieant | concieantur, conciantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concirem, concirem | concirer, concirer |
2. Person Singular | concires, concires | concirere, concireris, concirere, concireris |
3. Person Singular | conciret, conciret | conciretur, conciretur |
1. Person Plural | conciremus, conciremus | conciremur, conciremur |
2. Person Plural | conciretis, conciretis | conciremini, conciremini |
3. Person Plural | concirent, concirent | concirentur, concirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conciverim, conciverim | — |
2. Person Singular | concieris, concieris, conciveris, conciveris | — |
3. Person Singular | conciverit, conciverit | — |
1. Person Plural | conciverimus, conciverimus | — |
2. Person Plural | conciveritis, conciveritis | — |
3. Person Plural | conciverint, conciverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | concivissem, concivissem | — |
2. Person Singular | concivisses, concivisses | — |
3. Person Singular | concisset, concisset, concivisset, concivisset | — |
1. Person Plural | concivissemus, concivissemus | — |
2. Person Plural | concivissetis, concivissetis | — |
3. Person Plural | concivissent, concivissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | concire, concire | concisse, concisse, concivisse, concivisse |
Passiv | concirier, conciri, concirier, conciri | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conci, conci, concisusque, concipare | concire, conciere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | concite, concite | concimini, concimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | concito, concito, concitoreis | concitor, concitor |
3. Person Singular | concito, concito, concitoreis | concitor, concitor |
2. Person Plural | concitote, concitote | — |
3. Person Plural | conciunto, concieunto | conciuntor, concieuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | concitum, concita, concitum, concita, concitus, concitus | concitae, conciti, concitae, conciti, concita, concita |
Genitiv | conciti, conciti, concitae, conciti, conciti, concitae | concitorum, concitarum, concitorum, concitarum, concitorum, concitorum |
Dativ | concitae, concito, concito, concitae, concito, concito | concitis, concitis |
Akkusativ | concitum, concitum, concitum, concitam, concitum, concitam | concita, concitas, concitas, concitos, concitos, concita |
Ablativ | concito, concito, concita, concito, concita, concito | concitis, concitis |
Vokativ | concitum, concita, concitum, concita, concite, concite | concitae, conciti, concitae, conciti, concita, concita |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conciens, conciens | concieuntia, concientes, concientia, concieuntes |
Genitiv | concientis, concieuntis | concientium, concientum, concieuntium |
Dativ | concieunti, concienti | concientibus, concieuntibus |
Akkusativ | conciens, conciens, concientem, concieuntem | concieuntes, concieuntia, concientes, concientia |
Ablativ | concieunti, conciente, concieunte, concienti | concientibus, concieuntibus |
Vokativ | conciens, conciens | concieuntia, concientes, concientia, concieuntes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conciturum, concitura, conciturum, conciturus, conciturus, concitura | concitura, conciturae, concituri, conciturae, concituri, concitura |
Genitiv | conciturae, concituri, concituri, conciturae, concituri, concituri | conciturarum, conciturarum, conciturorum, conciturorum, conciturorum, conciturorum |
Dativ | concituro, concituro, concituro, concituro, conciturae, conciturae | concituris, concituris |
Akkusativ | concituram, conciturum, conciturum, conciturum, conciturum, concituram | concituros, concitura, concituras, concituras, concitura, concituros |
Ablativ | concitura, concituro, concituro, concituro, concituro, concitura | concituris, concituris |
Vokativ | conciturum, concitura, conciture, conciturum, conciture, concitura | concitura, conciturae, concituri, conciturae, concituri, concitura |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum