Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognitus"

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativcognitum, cognita, cognitus, cognitum, cognitare, cognita, cognitaque, cognitus, cognitumquecognita, cogniti, cogniti, cognitae, cognita, cognitiora, cognitae, cognitaque
Genitivcogniti, cogniti, cogniti, cognitae, cogniti, cognitiora, cognitae, cognitioracognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitorum
Dativcognito, cognito, cognito, cognito, cognitae, cognitoque, cognitoque, cognitoreis, cognitoreis, cognitaecognitis, cognitis
Akkusativcognitumque, cognitumque, cognitum, cognitum, cognitam, cognitam, cognitum, cognitum, cognitarecognita, cognitaque, cognitos, cognitas, cognitas, cognita, cognitos
Ablativcognita, cognito, cognito, cognito, cognito, cognitoque, cognitoque, cognitare, cognita, cognitaque, cognitoreis, cognitoreiscognitis, cognitis
Vokativcognitum, cognita, cognite, cognite, cognitoe, cognitum, cognitare, cognita, cognitaque, cognitumquecognitaque, cognita, cogniti, cogniti, cognitae, cognita, cognitiora, cognitae
Komparativ
 SingularPlural
Nominativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Genitiv
Dativ
Akkusativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Ablativ
Vokativcognitius, cognitiuscognitiora, cognitiora
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativcognitus, cognitus, cognitudocognituus, cognitus, cognituus, cognitus
Genitivcognitus, cognituscognituum, cognituum
Dativcognitui, cognituicognitubus, cognitibus, cognitibus, cognitubus
Akkusativcognitum, cognitumque, cognitumcognituus, cognitus, cognituus, cognitus
Ablativcognitu, cognitudino, cognitare, cognitucognitubus, cognitibus, cognitibus, cognitubus
Vokativcognitudo, cognitus, cognituscognituus, cognitus, cognituus, cognitus

Adverb

 Grundform
Positivcognite, cognite, cognitoe
Komparativ
Superlativ
Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum