Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "amicire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicio	amicior
2. Person Singular	amicis, amicisque, amicissume	amiciris
3. Person Singular	amicit, amicitarium	amicitur
1. Person Plural	amicimus	amicimur
2. Person Plural	amicitis	amicimini
3. Person Plural	amiciunt	amiciuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicbam, amiciebam	amiciebar
2. Person Singular	amiciebas, amicbas	amiciebare, amiciebaris
3. Person Singular	amiciebat, amicbat	amiciebatur, amiciebaturque
1. Person Plural	amicbamus, amiciebamus	amiciebamur
2. Person Plural	amiciebatis, amicbatis	amiciebamini
3. Person Plural	amiciebant, amicbant	amiciebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amiciam, amicibo	amiciar, amicibor
2. Person Singular	amicies, amicibis	amiciberis, amiciere, amicieris
3. Person Singular	amiciet, amicibit	amiciberit, amicietur
1. Person Plural	amicibimus, amiciemus	amicibimur, amiciemur
2. Person Plural	amicietis, amicibitis	amicibimini, amiciemini
3. Person Plural	amicient, amicibunt	amicientur, amicibuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixi, amicui	—
2. Person Singular	amixisti, amicuisti	—
3. Person Singular	amixit, amicuit	—
1. Person Plural	amiximus, amicuimus	—
2. Person Plural	amixistis, amicuistis	—
3. Person Plural	amixerunt, amicuerunt, amicuere, amixere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicueram, amixeram	—
2. Person Singular	amicueras, amixeras	—
3. Person Singular	amicuerat, amixerat	—
1. Person Plural	amicueramus, amixeramus	—
2. Person Plural	amicueratis, amixeratis	—
3. Person Plural	amicuerant, amixerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixero, amicuero	—
2. Person Singular	amixeris, amicueris	—
3. Person Singular	amixerit, amicuerit	—
1. Person Plural	amixerimus, amicuerimus	—
2. Person Plural	amixeritis, amicueritis	—
3. Person Plural	amixerint, amicuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amiciam	amiciar
2. Person Singular	amicias	amiciare, amiciaris
3. Person Singular	amiciat	amiciatur
1. Person Plural	amiciamus	amiciamur
2. Person Plural	amiciatis	amiciamini
3. Person Plural	amiciant	amiciantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicirem	amicirer
2. Person Singular	amicires	amicirere, amicireris
3. Person Singular	amiciret	amiciretur
1. Person Plural	amiciremus	amiciremur
2. Person Plural	amiciretis	amiciremini
3. Person Plural	amicirent	amicirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicuerim, amixerim	—
2. Person Singular	amixeris, amicueris	—
3. Person Singular	amixerit, amicuerit	—
1. Person Plural	amicuerimus, amixerimus	—
2. Person Plural	amixeritis, amicueritis	—
3. Person Plural	amixerint, amicuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixissem, amicuissem	—
2. Person Singular	amixisses, amicuisses	—
3. Person Singular	amixisset, amicuisset	—
1. Person Plural	amixissemus, amicuissemus	—
2. Person Plural	amixissetis, amicuissetis	—
3. Person Plural	amixissent, amicuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	amicire	amixisse, amicuisse
Passiv	amiciri, amicirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	amici, amicique	amicire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	amicitae, amicite	amicimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	amicito	amicitor
3. Person Singular	amicito	amicitor
2. Person Plural	amicitote	—
3. Person Plural	amiciunto	amiciuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	amictum, amictus, amicta	amictae, amicti, amicta
Genitiv	amicti, amicti, amictae	amictorum, amictorum, amictarum
Dativ	amictae, amicto, amicto	amictis
Akkusativ	amictam, amictum, amictum	amictos, amictas, amicta
Ablativ	amicto, amicta, amicto	amictis
Vokativ	amictum, amicte, amicta	amictae, amicti, amicta

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	amiciens	amicientia, amicientes
Genitiv	amicientis	amicientium, amicientum
Dativ	amicienti	amicientibus
Akkusativ	amiciens, amicientem	amicientia, amicientes
Ablativ	amicienti, amiciente	amicientibus
Vokativ	amiciens	amicientia, amicientes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	amicturum, amicturus, amictura	amicturae, amicturi, amictura
Genitiv	amicturi, amicturi, amicturae	amicturorum, amicturorum, amicturarum
Dativ	amicturo, amicturo, amicturae	amicturis
Akkusativ	amicturam, amicturum, amicturum	amicturos, amicturas, amictura
Ablativ	amictura, amicturo, amicturo	amicturis
Vokativ	amicturum, amicture, amictura	amicturae, amicturi, amictura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	amiciendum, amiciundum, amiciendus, amicienda, amiciundus, amiciunda	amiciundae, amiciendi, amiciundi, amicienda, amiciunda, amiciendae
Genitiv	amiciendi, amiciendi, amiciundi, amiciundi, amiciendae, amiciundae	amiciendorum, amiciundorum, amiciundorum, amiciendarum, amiciundarum, amiciendorum
Dativ	amiciundae, amiciendo, amiciendo, amiciundo, amiciundo, amiciendae	amiciendis, amiciundis
Akkusativ	amiciendam, amiciundam, amiciendum, amiciendum, amiciundum, amiciundum	amiciendos, amiciundos, amiciendas, amiciundas, amicienda, amiciunda
Ablativ	amiciundo, amicienda, amiciunda, amiciendo, amiciendo, amiciundo	amiciendis, amiciundis
Vokativ	amiciendum, amiciende, amiciundum, amiciunde, amicienda, amiciunda	amiciendae, amiciundae, amiciendi, amiciundi, amicienda, amiciunda

Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum